Still Life - Hollow Front

I’m sinking, I’m sinking

I don’t know what the hell I was thinking

My past mistakes are draped in my shame

I never thought I’d be in my twenties

Hoping desperately to amount to something

Marking down the days

Will these things ever change?

Or will they stay the same?

So here I am

With my heart in my hands

Searching for the chance

To be something more

I fear that it’s gone

And I’ve tried my best to hold on

But I’m slipping now

With no one to catch me

My heart beats in time

With the sound, with the sound

A ticking clock constantly counting down

I never dreamed I’d be in my twenties

A hole in my chest that left me with nothing

Old memories up in flames

Only myself to blame

Can you remember the day?

When we told ourselves

That we would never be like them

Another spoke on a wheel of bullshit

I promised you

That there was way more to life than this

I swear I tried so hard

Can’t believe it’s all falling apart

I fought to get this far

Only to fail, only to fail

So here I am

With my heart in my hands

Searching for the chance

To be something more

I fear that it’s gone

And I’ve tried my best to hold on

But I’m slipping now

With no one to catch me

I’ve tried so hard

To feel just like I used to

I’d rather feel this pain

Than nothing at all

I’ve fought so hard

To try and break the cycle

A failure I’m forced to meet

Each and every day

Ik zink, ik zink

Ik weet niet wat ik in godsnaam aan het denken was

Mijn fouten uit het verleden zijn gedrapeerd in mijn schaamte

Ik had nooit gedacht dat ik in de twintig zou zijn

Wanhopig in de hoop iets te betekenen

De dagen aftekenen

Zullen deze dingen ooit veranderen?

Of blijven ze hetzelfde?

Dus hier ben ik

Met mijn hart in mijn handen

Op zoek naar de kans

Om iets meer te zijn

Ik vrees dat het weg is

En ik heb mijn best gedaan om vol te houden

Maar ik ben nu aan het uitglijden

Met niemand om me op te vangen

Mijn hart klopt op tijd

Met het geluid, met het geluid

Een tikkende klok die constant aftelt

Ik had nooit gedroomd dat ik in de twintig zou zijn

Een gat in mijn borst waardoor ik niets meer had

Oude herinneringen gaan in vlammen op

Alleen mezelf de schuld

Kun je je de dag nog herinneren?

Toen we tegen onszelf zeiden

Dat we nooit zouden zijn zoals zij

Een ander sprak op een wiel van onzin

Ik heb je beloofd

Dat er veel meer in het leven was dan dit

Ik zweer dat ik zo hard heb geprobeerd

Ik kan niet geloven dat het allemaal uit elkaar valt

Ik heb gevochten om zo ver te komen

Alleen om te falen, alleen om te falen

Dus hier ben ik

Met mijn hart in mijn handen

Op zoek naar de kans

Om iets meer te zijn

Ik vrees dat het weg is

En ik heb mijn best gedaan om vol te houden

Maar ik ben nu aan het uitglijden

Met niemand om me op te vangen

Ik heb zo hard geprobeerd

Om me net zo te voelen als vroeger

Ik zou liever deze pijn voelen

Dan helemaal niets

Ik heb zo hard gevochten

Om te proberen de cirkel te doorbreken

Een mislukking die ik moet ontmoeten

Elke dag opnieuw