In Japan ist alles so klein - Hildegard Knef

Da ist ein Land — ein ganz kleines Land —

Japan heißt es mit Namen.

Zierlich die Häuser und zierlich der Strand,

Zierlich die Liliputdamen.

Bäume so groß wie Radieschen im Mai.

Turm der Pagode so hoch wie ein Ei —

Hügel und Berg

Klein wie ein Zwerg.

Trippeln die zarten Gestalten im Moos,

Fragt man sich: Was mag das sein?

In Europa ist alles so groß, so groß -

Und in Japan ist alles so klein!

Da sitzt die Geisha.

Ihr Haar glänzt wie Lack.

Leise duftet die Rose.

Vor ihr steht plaudernd im strahlenden Tag

Kräftig der junge Matrose.

Und er erzählt diesem seidenen Kind

Davon, wie groß seine Landsleute sind.

Straße und Saal

Pyramidal!

Sieh, und die Kleine wundert sich bloß -

Denkt sich: Wie mag das wohl sein?

In Europa ist alles so groß, so groß -

Und in Japan ist alles so klein!

Da ist ein Wald — ein ganz kleiner Wald —

Abendlich dämmern die Stunden.

Horch!

wie das Vogelgezwitscher verhallt…

Geisha und er sind verschwunden.

Abendland — Morgenland — Mund an Mund —

Welch ein natürlicher Völkerschaftsbund!

Tauber, der girrt,

Schwalbe, die flirrt.

Und eine Geisha streichelt das Moos,

In den Augen ein Flämmchen, ein Schein …

In Europa ist alles so groß, so groß -

Und in Japan ist alles so klein.

Er is een land - een heel klein land -

Het heet Japan bij naam.

Sierlijk de huizen en sierlijk het strand,

Petite de dwerg dames.

Bomen zo groot als radijs in mei.

Toren van de pagode zo hoog als een ei -

heuvel en berg

Klein als een dwerg.

De tere figuren trippelen in het mos,

Men vraagt ​​zich af: wat zou dat kunnen zijn?

In Europa is alles zo groot, zo groot -

En in Japan is alles zo klein!

Daar zit de geisha.

Haar haar glanst als vernis.

De roos ruikt zacht.

Voor haar staat te kletsen op de heldere dag

Sterk de jonge zeeman.

En hij vertelt dit zijden kind

Over hoe lang zijn landgenoten zijn.

straat en hal

Piramidaal!

Kijk, en de kleine vraagt ​​zich gewoon af -

Je denkt bij jezelf: hoe kan dat?

In Europa is alles zo groot, zo groot -

En in Japan is alles zo klein!

Er is een bos - een heel klein bos -

's Avonds komen de uren aan.

Luister!

terwijl het vogelgezang wegsterft...

Geisha en hij zijn verdwenen.

Westen — Oriënt — mond op mond —

Wat een natuurlijke volkenbond!

doof, wie coos,

Slik die glinstert.

En een geisha streelt het mos,

In de ogen een kleine vlam, een gloed...

In Europa is alles zo groot, zo groot -

En in Japan is alles zo klein.