Euforia - Helen Sjöholm

De säger tiderna var bättre förr

Jag känner ingen annan tid än vår

Jag tror det finns en tid för stillhet

I svala rum dit larmen inte når

Men jag såg det i din blick

Hur du gav upp till slut

Hur du ställde ner ditt glas

Och sökte dörren ut

Nej, vi nådde aldrig platsen

Och det rummet mellan

Missmod och euforia

Trots alla krig och kompromisser

Vi förändras mycket mindre

Än vi vill

Jag krympte dig, det stämmer

Precis så du fick plats i min pupill

Och vi har blundat för att slippa

Se vart färden bär

Inte till paradis

Och inte till fördärv

Nej, vi är nånstans där emellan

Vi är nånstans mellan

Missmod och euforia

Och vi har slösat bort

Vår glädje och vår energi

Och att uppfylla

En barnslig gammal fantasi

När jag vänder mig

Och ser tillbaks

Så är det vi

I missmod och euforia

Ze zeggen dat de tijden vroeger beter waren

Ik voel geen andere tijd dan de onze

Ik denk dat er een tijd is voor stilte

In koele ruimtes waar de alarmen niet reiken

Maar ik zag het in je ogen

Hoe je het uiteindelijk opgaf

Hoe zet je je glas neer

En keek de deur uit

Nee, we hebben de plaats nooit bereikt

En die ruimte ertussen

Ontmoediging en euforie

Ondanks alle oorlogen en compromissen

We veranderen veel minder

dan we willen

Ik heb je gekrompen, dat klopt

Zodat je in mijn pupil past

En we hebben onze ogen gesloten om het te vermijden

Kijk waar de reis heen gaat

Niet naar het paradijs

En niet te verpesten

Nee, we zitten ergens tussenin

We zitten ergens tussenin

Ontmoediging en euforie

En we hebben het verspild

Onze vreugde en onze energie

En om te vervullen

Een kinderachtige oude fantasie

wanneer ik draai

En kijk terug

Dat zijn wij

In ontmoediging en euforie