Your Beauty Must Be Rubbing Off - Hawksley Workman

look at those buggers who are looting the crash site

taking the ring off your sweet little finger

that i gave to you, when we got married

you’re under water now, you’re getting back to where you came from

no stealing of your beauty that could naturally flow

from the center of all that you are, all that you are

your beauty must be rubbing off

your beauty must be rubbing off on me if we had children they’d be lovely and beautiful

and posses a peace and strength and a depth in their eyes

and a SOUNDNESS in heart, even as they cry

and we as lovers bloom like lilies in midnight

to taste our bellies before god

we are witness to currents we cannot control, cannot control

your beauty must be rubbing off

your beauty must be rubbing off on me your beauty must be rubbing off

your beauty must be rubbing off on me it’s all the faces that you never have, or that you never had

to the shivers you couldn’t shake the planes

you didn’t make the hooks that didn’t take off at night

in your window as you fight with the curtains

to cover up your nakedness from the neighbour’s gaze such a sweet display

of nothingness of everything of nevermind

these thing are fine the sweet tooth sunsets forgets tonight

cacphony, cacaphoney

so let me say that you look lovely in all of this

and let me say that the death that i fear

could in part be a fear that i’d lose you, your just as i found you

your beauty must be rubbing off

your beauty must be rubbing off on me your beauty must be rubbing off

your beauty must be rubbing off on me don’t be a stranger to the danger that is kissing you x2

your beauty must be rubbing off

(repeat until end)

kijk naar die buggers die de crashsite plunderen

de ring van je lieve pink halen

die ik je gaf, toen we trouwden

je bent nu onder water, je gaat terug naar waar je vandaan kwam

geen diefstal van je schoonheid die van nature zou kunnen stromen

vanuit het centrum van alles wat je bent, alles wat je bent

je schoonheid moet eraf wrijven

je schoonheid moet op mij afstompen als we kinderen hadden, zouden ze mooi en mooi zijn

en rust en kracht en diepte in hun ogen hebben

en een GELUID in het hart, zelfs als ze huilen

en wij als geliefden bloeien als lelies in middernacht

om onze buiken te proeven voor god

we zijn getuige van stromingen die we niet kunnen beheersen, niet kunnen beheersen

je schoonheid moet eraf wrijven

je schoonheid moet op mij afslijten, je schoonheid moet afslijten

je schoonheid moet op mij afstompen, het zijn alle gezichten die je nooit hebt gehad, of die je nooit hebt gehad

tot de rillingen die je de vliegtuigen niet kon schudden

je hebt niet de haken gemaakt die 's nachts niet opstegen

in je raam terwijl je vecht met de gordijnen

om je naaktheid te verbergen voor de blik van de buren, zo'n lief schouwspel

van niets van alles van laat maar

deze dingen zijn prima, de zoetekauw zonsondergangen vergeten vanavond

kakafonie, kakafoon

dus laat me zeggen dat je er prachtig uitziet in dit alles

en laat me zeggen dat de dood die ik vrees

kan voor een deel een angst zijn dat ik je zou verliezen, je bent precies zoals ik je vond

je schoonheid moet eraf wrijven

je schoonheid moet op mij afslijten, je schoonheid moet afslijten

je schoonheid moet op mij afstompen, wees geen vreemdeling voor het gevaar dat je kust x2

je schoonheid moet eraf wrijven

(herhaal tot het einde)