Moj Lipi Anđele - Live - Hari Roncevic, Oliver Dragojevic

Brightman Sarah

The Trees They Grow So High

Sweet Polly Oliver

As sweet Polly Oliver lay musing in bed,

A sudden strange fancy came into her head.

«Nor father nor mother shall make me false prove,

I’ll 'list as a soldier, and follow my love.»

So early next morning she softly arose,

And dressed herself up in her dead brother’s clothes.

She cut her hair close, and she stained her face brown,

And went for a soldier to fair London Town.

Then up spoke the sergeant one day at his drill,

«Now who’s good for nursing?

A captain, he’s ill.»

«I'm ready,"said Polly. To nurse him she’s gone,

And finds it’s her true love all wasted and wan.

The first week the docter kept shaking his head,

«No nursing, young fellow, can save him,"he said.

But when Pooly Oliver had nursed him back to life

He cried, «You have cherished him as if you were his wife».

O then Polly Oliver, whe burst into tears

And told the good doctor her hopes and her fears,

And very shortly after, for better or for worse,

The captain took joyfully his pretty soldier nurse.

Brightman Sarah

De bomen die ze zo hoog groeien

Lieve Polly Oliver

Terwijl de lieve Polly Oliver in bed lag te mijmeren,

Een plotselinge vreemde fantasie kwam in haar hoofd.

«Noch vader noch moeder zal mij vals bewijzen,

Ik zal 'lijst als een soldaat, en volg mijn liefde.'

Dus de volgende ochtend vroeg stond ze zachtjes op,

En kleedde zich in de kleren van haar dode broer.

Ze knipte haar haar dicht, en ze kleurde haar gezicht bruin,

En ging voor een soldaat naar Londen Town.

Toen sprak de sergeant op een dag tijdens zijn oefening,

«Wie is er nu goed voor verpleging?

Een kapitein, hij is ziek.»

"Ik ben klaar," zei Polly. Om hem te verzorgen is ze weg,

En ontdekt dat het haar ware liefde is, allemaal verspild en bleek.

De eerste week schudde de dokter zijn hoofd,

"Geen enkele verpleegster, jonge kerel, kan hem redden," zei hij.

Maar toen Pooly Oliver hem weer tot leven had gebracht

Hij riep: «Je hebt hem gekoesterd alsof je zijn vrouw was».

O toen Polly Oliver, we barstte in tranen uit

En vertelde de goede dokter haar hoop en haar angsten,

En heel kort daarna, ten goede of ten kwade,

De kapitein nam vreugdevol zijn mooie soldatenverpleegster aan.