Сколько не виделись мы - HammAli & Navai

Ты появилась и стёрла всё с лица любви,

Мой характер, мои принципы и я потерян.

Самолёты, поезда меня унесли,

Разделили нас с тобой путями всеми.

Между нами города, обиды вечность,

Я ночами пропадал, забыты честно.

Привыкали за года тысячи причин,

Среди нас искать виновных, но не кричи!

Давай помолчим!

Ну не кричи!

Давай помолчим!

Я забыл запах твой, сам не свой.

Дышу полной грудью я наслаждаясь тобой.

Сколько не виделись мы?

Больно с тобой видеть сны, да.

Прощаясь зимой до весны,

Нам мало осталось сказать.

Прости!

Прощай!

Прости!

Прощай!

Ты пойми, я во многом был не прав,

Не ценил тебя никак, ты прости!

Ты прощай!

Ты пойми, я во многом был не прав,

Не ценил тебя никак, ты прости!

Ты прощай!

Будто бы тут же осадки, ты уранила меня свыше.

И лишь недостатки снова ты во мне ищешь.

Ты скажешь "Что с тобою стало?"

И если ты по прежнему принцесса,

То почему сошла с пьедестала?

Стало [время тронет] тебе тесно.

И в завещании построил бы всем мнимый город,

И всех жителей назвал бы, точно, пустословыми.

Заблудился в коридорах, заблудился в ссорах,

Меня запутал свет в домах, где все меня не помнят.

Ну в смысле все, в песнях я тебя спасаю,

Ведь заменяла целый мир, мне заменяла целый космос.

Я обжигал себе руки лишь тебя касаясь,

Давай помолчим я прикоснусь к тебе ещё раз.

Сколько не виделись мы?

Больно с тобой видеть сны, да.

Прощаясь зимой до весны,

Нам мало осталось сказать.

Прости!

Прощай!

Прости!

Прощай!

Ты пойми, я во многом был не прав,

Не ценил тебя никак, ты прости!

Ты прощай!

Ты пойми, я во многом был не прав,

Не ценил тебя никак, ты прости!

Ты прощай!

Сколько не виделись мы?

Больно с тобой видеть сны, да.

Прощаясь зимой до весны,

Нам мало осталось сказать.

Прости!

Прощай!

Прости!

Прощай!

Ты пойми, я во многом был не прав,

Не ценил тебя никак, ты прости!

Ты пойми, я во многом был не прав,

Не ценил тебя никак, ты прости!

Сколько не виделись мы?

Больно с тобой видеть сны, да.

Прощаясь зимой до весны,

Нам мало осталось сказать.

Прости!

Прощай!

Прости!

Прощай!

Je kwam en veegde alles van het gezicht van liefde

Mijn karakter, mijn principes en ik ben verloren.

Vliegtuigen, treinen voerden me weg,

Heeft ons op alle mogelijke manieren met je gedeeld.

Tussen ons steden, wrok eeuwigheid,

Ik verdween 's nachts, eerlijk gezegd vergeten.

Duizenden redenen zijn door de jaren heen gewend geraakt,

Zoek de schuldigen onder ons, maar schreeuw niet!

Laten we zwijgen!

Nou, niet schreeuwen!

Laten we zwijgen!

Ik ben jouw geur vergeten, niet de mijne.

Ik adem diep, ik geniet van je.

Hoe lang hebben we elkaar niet gezien?

Het doet pijn om met jou te dromen, ja.

In de winter afscheid nemen van de lente,

We hebben weinig meer te vertellen.

Sorry!

Tot ziens!

Sorry!

Tot ziens!

Je begrijpt dat ik in veel opzichten ongelijk had,

Ik heb je op geen enkele manier gewaardeerd, het spijt je!

Afscheid!

Je begrijpt dat ik in veel opzichten ongelijk had,

Ik heb je op geen enkele manier gewaardeerd, het spijt je!

Afscheid!

Alsof het daar regende, deed je me pijn van boven.

En weer zoek je gebreken in mij.

Je zegt: "Wat is er met je gebeurd?"

En als je nog steeds een prinses bent

Waarom heb je het voetstuk verlaten?

Het is [de tijd zal je raken] van dichtbij geworden.

En in het testament zou hij voor iedereen een denkbeeldige stad bouwen,

En ik zou alle inwoners zeker lege praters noemen.

Verloren in de gangen, verloren in de gevechten

Ik was in de war door het licht in de huizen waar iedereen me niet herinnert.

Nou, in de zin van alles, in liedjes die ik je red,

Het verving tenslotte de hele wereld, het verving de hele kosmos voor mij.

Ik heb mijn handen verbrand door je aan te raken,

Laten we stil zijn, ik raak je weer aan.

Hoe lang hebben we elkaar niet gezien?

Het doet pijn om met jou te dromen, ja.

In de winter afscheid nemen van de lente,

We hebben weinig meer te vertellen.

Sorry!

Tot ziens!

Sorry!

Tot ziens!

Je begrijpt dat ik in veel opzichten ongelijk had,

Ik heb je op geen enkele manier gewaardeerd, het spijt je!

Afscheid!

Je begrijpt dat ik in veel opzichten ongelijk had,

Ik heb je op geen enkele manier gewaardeerd, het spijt je!

Afscheid!

Hoe lang hebben we elkaar niet gezien?

Het doet pijn om met jou te dromen, ja.

In de winter afscheid nemen van de lente,

We hebben weinig meer te vertellen.

Sorry!

Tot ziens!

Sorry!

Tot ziens!

Je begrijpt dat ik in veel opzichten ongelijk had,

Ik heb je op geen enkele manier gewaardeerd, het spijt je!

Je begrijpt dat ik in veel opzichten ongelijk had,

Ik heb je op geen enkele manier gewaardeerd, het spijt je!

Hoe lang hebben we elkaar niet gezien?

Het doet pijn om met jou te dromen, ja.

In de winter afscheid nemen van de lente,

We hebben weinig meer te vertellen.

Sorry!

Tot ziens!

Sorry!

Tot ziens!