Ты позвонишь ночью - HammAli & Navai

Я не верю в это.

Как такое могло случиться с нами

Я не верю в это.

Кем же теперь для меня ты станешь?

Я не верю в это.

Так же как в последний день тебе не верил

Я не верю в это.

Я не верю в это.

Ты просила простить, я с тобой в тот же день простился.

Я просил остыть о чём я, ведь не мог остыть сам.

Просто рядом быть, а рядом быть совсем не просто.

Ты спросишь, когда можно любить, я отвечу - любить уже поздно.

Я бы хотел улыбаться чаще.

Ведь ты была для улыбки повод.

А я останусь для тебя звучащим.

Из твоих уст, из твоих колонок.

Я не пишу таким и пускай ты ждёшь моих сообщений.

Я не спешу к таким, эти встречи для меня так мало значат.

Я тебя бешу, я забыл тебя поздравить с днём рождения.

Ты скажешь, хватит быть таким, я отвечу ведь я только начал

Ты позвонишь ночью и скажешь - мне не смогла заменить.

Ты позвонишь ночью услышишь мой голос, забудешь обиды.

Ты позвонишь ночью, начнёшь говорить о взаимной любви.

Ты позвонишь ночью боясь одного, что тебе не отвечу.

Ты позвонишь ночью и скажешь - мне не смогла заменить.

Ты позвонишь ночью услышишь мой голос забудешь обиды.

Ты позвонишь ночью начнёшь говорить о взаимной любви.

Ты позвонишь ночью боясь одного, что тебе не отвечу.

Душа твоя ноет, ведь я её так шатко построил.

Нет нас не двое, но расскажи мне, кто тебя расстроил.

Ты же звонишь, когда сердце твоё хрупкое утопает от боли.

Я же звоню тебе но но... гудки и не более.

Сердце застыло, как камень, хоть отогревай руками.

Но ты меня не поймёшь, в твоём сердце лишь ложь.

Зачем опять друг другу лукавить.

С безразличием пришли и холода.

Я творческий, а значит нужно голодать.

Голос мой по твоим колонкам и проводам.

А помнишь слова наши я не уйду и не отдам.

Ты позвонишь ночью и скажешь - мне не смогла заменить.

Ты позвонишь ночью услышишь мой голос, забудешь обиды.

Ты позвонишь ночью, начнёшь говорить о взаимной любви.

Ты позвонишь ночью боясь одного, что тебе не отвечу.

Ты позвонишь ночью и скажешь - мне не смогла заменить.

Ты позвонишь ночью услышишь мой голос забудешь обиды.

Ты позвонишь ночью начнёшь говорить о взаимной любви.

Ты позвонишь ночью боясь одного, что тебе не отвечу.

Ik geloof daar niet in.

Hoe kon ons dit overkomen

Ik geloof daar niet in.

Wie wil je nu voor mij zijn?

Ik geloof daar niet in.

Net als op de laatste dag geloofde ik je niet

Ik geloof daar niet in.

Ik geloof daar niet in.

Je vroeg om vergeving, ik heb dezelfde dag nog afscheid van je genomen.

Ik vroeg om af te koelen wat ik bedoel, omdat ik zelf niet kon afkoelen.

Het is gemakkelijk om in de buurt te zijn, maar het is niet gemakkelijk om in de buurt te zijn.

Je vraagt ​​wanneer je kunt liefhebben, ik zal antwoorden - het is te laat om lief te hebben.

Ik zou vaker willen lachen.

Je was tenslotte een reden om te glimlachen.

En ik blijf voor je klinken.

Uit je mond, uit je speakers.

Ik schrijf niet zo en laat je wachten op mijn berichten.

Ik heb geen haast met zulke bijeenkomsten, deze bijeenkomsten betekenen zo weinig voor mij.

Ik maak je kwaad, ik ben vergeten je een gelukkige verjaardag te wensen.

Je zegt stop zo te zijn, ik zal antwoorden omdat ik net ben begonnen

Je belt 's nachts en zegt: ik kan niet vervangen.

Je zult 's nachts bellen, je zult mijn stem horen, je zult je beledigingen vergeten.

Je belt 's nachts, begint te praten over wederzijdse liefde.

Je zult 's nachts bellen, bang voor een dat ik je niet zal beantwoorden.

Je belt 's nachts en zegt: ik kan niet vervangen.

Je zult 's nachts bellen, je zult mijn stem horen, je zult je beledigingen vergeten.

Je belt 's nachts en begint te praten over wederzijdse liefde.

Je zult 's nachts bellen, bang voor een dat ik je niet zal beantwoorden.

Je ziel doet pijn, omdat ik het zo wankel heb gebouwd.

Nee, niet twee van ons, maar vertel me wie je van streek maakte.

Je belt als je fragiele hart verdrinkt in pijn.

Ik bel je, maar... piepjes en meer niet.

Het hart bevroor als een steen, verwarm het tenminste met je handen.

Maar je zult me ​​niet begrijpen, er zijn alleen leugens in je hart.

Waarom weer tegen elkaar liegen.

Met onverschilligheid kwam de kou.

Ik ben creatief, wat betekent dat je moet verhongeren.

Mijn stem door je speakers en draden.

En onthoud onze woorden, ik zal niet weggaan en niet opgeven.

Je belt 's nachts en zegt: ik kan niet vervangen.

Je zult 's nachts bellen, je zult mijn stem horen, je zult je beledigingen vergeten.

Je belt 's nachts, begint te praten over wederzijdse liefde.

Je zult 's nachts bellen, bang voor een dat ik je niet zal beantwoorden.

Je belt 's nachts en zegt: ik kan niet vervangen.

Je zult 's nachts bellen, je zult mijn stem horen, je zult je beledigingen vergeten.

Je belt 's nachts en begint te praten over wederzijdse liefde.

Je zult 's nachts bellen, bang voor een dat ik je niet zal beantwoorden.