Аркан - Drummatix

Боль, лица в крапинах, тело в ссадинах.

Вдоль по царапинам, время замерло.

Собирать память по кадрам из-под пера.

Помню номера, номера в занятых нами камерах.

Цельные, как припой в паре с оловом.

Цепью с тобой одной были скованы.

В сговоре беглые в разные стороны —

Только скоро ли, скоро ли нас найдут поисковые?

Нам и явь, и сны рвало заново по клокам.

Затерялись мы в Магеллановых облаках.

Ночью не уйдём кораблём, ведь в который раз

Молча уплывёт снова мимо нас, мимо нас.

Дайте мне посох и карту,

Солнце заместо допросов под лампой —

Дабы по пути мой шаг не попал бы

Под гвозди на палках да грозди напалма!

А тебе перемахнуть крутой каньон,

Сложным не путать правильный дверной проём.

Это будет нелегко, но потом,

В оконцове прибудем вдвоём.

Туда, где нас не били плетью ливни;

Там, где не заметили мы,

Как мигом пролетал оборот земной

И вернулся вновь, как к себе домой.

Туда, где нас не били плетью ливни;

Там, где не заметили мы,

Как мигом пролетал оборот земной

И вернулся вновь, как к себе домой.

От минут до месяца, где и долго ль носит нас?

Хоть едва пригрезимся — сердце наружу просится.

Нам бы — где белым бело, неба колесницею,

Либо помахнув крылом — переливом за птицами.

Но простыли следы будто ледники тают,

Подобно тени полуденной вновь пропадают.

И текло время, как у картин Дали.

Не помогут тем ранам - ни бинт и ни пинта;

Но мы будем длительно плыть

Лабиринтами Фавна, куда привела нелёгкая.

Полупотёмки, глубокий вдох — как яд;

Где всё реальное — порванной плёнкой

И стены столь неосязаемо тонкие.

А когда мы будем путать ночь со днём —

Нам будут противостоять и дождь с огнём.

Это будет нелегко, но потом

В оконцове прибудем вдвоём

Туда, где нас не били плетью ливни;

Там, где не заметили мы,

Как мигом пролетал оборот земной

И вернулся вновь, как к себе домой.

Туда, где нас не били плетью ливни;

Там, где не заметили мы,

Как мигом пролетал оборот земной

И вернулся вновь, как к себе домой.

Pijn, gespikkelde gezichten, gekneusd lichaam.

Langs de krassen stond de tijd stil.

Verzamel geheugenframe met een pen.

Ik herinner me de nummers, de nummers in de cellen die we bezetten.

Solide, zoals soldeer gecombineerd met tin.

We waren alleen met jou geketend.

In samenzwering weglopers in verschillende richtingen -

Alleen binnenkort, binnenkort zullen zoekmachines ons vinden?

We braken zowel de werkelijkheid als de dromen opnieuw in flarden.

Verloren in de Magelhaense Wolken.

's Nachts zullen we het schip niet verlaten, want nogmaals

Vaar stilletjes weer langs ons heen, langs ons heen.

Geef me een staf en een kaart

De zon in plaats van ondervragingen onder de lamp -

Zodat onderweg mijn stap niet zou vallen

Onder spijkers op stokjes en bosjes napalm!

En je springt over een steile kloof,

Moeilijk om de juiste deuropening niet te verwarren.

Het zal niet gemakkelijk zijn, maar dan

Aan het einde zullen we samen aankomen.

Daar, waar we niet werden geslagen door buien;

Waar we het niet hebben gemerkt

Hoe snel vloog de omwenteling van de aarde

En hij keerde weer terug, wat betreft zijn huis.

Daar, waar we niet werden geslagen door buien;

Waar we het niet hebben gemerkt

Hoe snel vloog de omwenteling van de aarde

En hij keerde weer terug, wat betreft zijn huis.

Van minuten tot een maand, waar en hoe lang doen we erover?

Zelfs als we nauwelijks dromen, vraagt ​​het hart om naar buiten te komen.

We zouden - waar wit wit is, de lucht een wagen is,

Of zwaaien met een vleugel - overloop voor de vogels.

Maar de sporen zijn verkouden alsof de gletsjers smelten,

Als de schaduw van de middag verdwijnen ze weer.

En de tijd verstreek zoals Dali's schilderijen.

Zal die wonden niet helpen - geen verband en geen pint;

Maar we zullen nog lang zeilen

Labyrinten van de Faun, waar de harde leidde.

Halfduister, diep ademhalen - als vergif;

Waar alles echt is - een gescheurde film

En de muren zijn zo ongrijpbaar dun.

En als we de nacht met de dag verwarren -

We zullen worden tegengewerkt door regen en vuur.

Het zal niet makkelijk zijn, maar dan

Aan het einde komen we samen aan

Daar, waar we niet werden geslagen door buien;

Waar we het niet hebben gemerkt

Hoe snel vloog de omwenteling van de aarde

En hij keerde weer terug, wat betreft zijn huis.

Daar, waar we niet werden geslagen door buien;

Waar we het niet hebben gemerkt

Hoe snel vloog de omwenteling van de aarde

En hij keerde weer terug, wat betreft zijn huis.