Nordafjells - Glittertind

Eg reiste meg ein gong nordafjells,

Det kom så stor ein snjór.

Men rjúpa lånte meg vengjane sine,

Og alt eg såg på jord.

Eg reiste ein gong nordafjells,

Eg såg fem langskip kome.

Og sigla bar eit framand merkje,

Og vår tid er no omme.

Ja, eg hev vori meg opp med sky

Og nedatt på havsens oddar!

Og den som vil mine fotspor fylgja,

Han må 'ki ha tunge loddar!

Eg reiste ein gong nordafjells,

Det kom på meg slik snjór.

Men rjúpa lånte meg øyro sine,

Og alt eg høyrde på jord.

Eg reiste ein gong nordafjells,

Eg såg ein høvding kome.

Og Olav Tryggvason var hans

Navn, og mi tid er no omme.

Ik reisde ooit ten noorden van de bergen,

Er was zo'n grote sneeuwval.

Maar de vos leende me zijn vleugels,

En alles wat ik op aarde zag.

Ik reisde ooit ten noorden van de bergen,

Ik zag vijf langschepen aankomen.

En het zeil droeg een vreemd merkteken,

En onze tijd zit erop.

Ja, ik hief mezelf op met een wolk

En beneden op de landtongen van de zee!

En wie mijn voetstappen zal volgen,

Hij moet zware gewichten hebben!

Ik reisde ooit ten noorden van de bergen,

Het sneeuwde zo op mij.

Maar rjúpa leende me zijn øyro,

En alles wat ik op aarde hoorde.

Ik reisde ooit ten noorden van de bergen,

Ik zag een chef aankomen.

En Olav Tryggvason was van hem

Naam, en mijn tijd is om.