I've Never Been Short of a Smile - Gilbert O'Sullivan

As you know when the girl of your dreams

Doesn’t seem to exist

If you want my opinion then here’s what it is

Don’t tell your wife she’ll kill ya

And who knows maybe one day you’ll wake up

And walk to the door

Where’s she’s waiting impatient this daughter of yours

Saying give me away dad will ya

Try proving suicide is painless

And who are those that claim this

The only way to die and to die again

As I recall I entertain an empty hall

Doesn’t bother me in the slightest if a mirror’s cracked

It could be that a missing screw is all it lacked

I’ll walk under ladders but the funny thing is each time

I do I go flying

I’ve had moments when depression seemed the only cure

Days when doubts were all about but now I’m sure

Despite loosing battles that I know if I could win

I’ve never been short of a smile

As you know you can stand to attention while wiggling your toes

It’s a breach of the rules but in boots I suppose

You could be forgiven

As you go into work on a Sunday

You hazard guess wasn’t Sunday the one day

We all used to rest

I’ve never been short of smile

You cannot have your cake and eat it

But given a piece why keep it

What purpose is being served

If you leave it lying on a tray

Only to be thrown away

If invited to a party as a rule of thumb

If there’s not a kitchen in it I won’t come

I known that it’s boring but at least you don’t have to speak

You just up the heat

If there’s one good thing about me then it ought to be

Even when I’m up against adversity

Despite my misgivings on the shape that I’m in

I’ve never been short of a smile

(It's so easy to forget) (Every time you draw your breath) (Should be hung up

on the wall) (A reminder to us all)

That however much we moan

All our lives we’ve only one to live

To be or not to be what is it

About this phrase that gives it

A meaning so profound

That if Shakespeare were here today

I bet he’d throw it all away

Doesn’t bother me the slightest if a cat is black

It could be that a pot of paint had turned him that I’ll walk under ladders but

the funny thing every time I do I go flying

I’ve had moments when depression seemed the only cure

Days when I was burning up now I’m sure despite my resentment of the pain I was

in

I’ve never been short of a smile

Zoals je weet wanneer het meisje van je dromen

Lijkt niet te bestaan

Als je mijn mening wilt, dan is dit wat het is

Vertel je vrouw niet dat ze je zal vermoorden

En wie weet word je op een dag wakker

En loop naar de deur

Waar wacht ze ongeduldig op deze dochter van jou

Zeggen, geef me weg, papa, wil je?

Probeer te bewijzen dat zelfmoord pijnloos is

En wie zijn degenen die dit beweren?

De enige manier om te sterven en opnieuw te sterven

Zoals ik me herinner, onderhoud ik een lege zaal

Het stoort me niet in het minst als een spiegel gebarsten is

Het kan zijn dat een ontbrekende schroef het enige is dat ontbrak

Ik loop onder ladders door, maar het grappige is elke keer weer

ik doe ik ga vliegen

Ik heb momenten gehad waarop depressie de enige remedie leek

Dagen waarin twijfels bestonden, maar nu weet ik het zeker

Ondanks het verliezen van gevechten waarvan ik weet of ik zou kunnen winnen

Ik heb nooit een glimlach te kort gehad

Zoals je weet, kun je in de houding blijven staan ​​terwijl je met je tenen wiebelt

Het is een overtreding van de regels, maar ik veronderstel dat

Het kan je vergeven worden

Als je op zondag naar je werk gaat

Je gokt dat het niet de zondag was die ene dag

Vroeger rustten we allemaal

Ik heb nooit een glimlach gehad

Je kunt je cake niet hebben en opeten?

Maar gezien een stuk, waarom zou je het bewaren?

Welk doel wordt gediend?

Als je het op een dienblad laat liggen

Alleen om weggegooid te worden

Als je wordt uitgenodigd voor een feestje als vuistregel

Als er geen keuken in zit, kom ik niet

Ik weet dat het saai is, maar je hoeft in ieder geval niet te praten

Je zet gewoon het vuur aan

Als er iets goeds aan mij is, dan zou het moeten zijn

Zelfs als ik tegenspoed trotseer

Ondanks mijn twijfels over de vorm waarin ik verkeer

Ik heb nooit een glimlach te kort gehad

(Het is zo gemakkelijk om te vergeten) (Elke keer dat je ademhaalt) (Moet worden opgehangen

aan de muur) (Een herinnering aan ons allemaal)

Dat hoezeer we ook klagen

Ons hele leven hebben we er maar één om te leven

Zijn of niet zijn wat is het?

Over deze zin die het geeft

Een betekenis zo diepgaand

Dat als Shakespeare hier vandaag was

Ik wed dat hij het allemaal weggooit

Het stoort me niet als een kat zwart is

Het kan zijn dat een pot verf hem heeft veranderd dat ik onder ladders door loop, maar

het grappige is dat ik elke keer als ik ga vliegen

Ik heb momenten gehad waarop depressie de enige remedie leek

De dagen dat ik aan het branden was, weet ik het nu zeker, ondanks mijn wrok over de pijn die ik was

in

Ik heb nooit een glimlach te kort gehad