I Remember Once - Gilbert O'Sullivan

I remember once as a boy of nine

My sister eating glass

Though she thought it strange

For a glucose fruit

She enjoyed the taste it had

Having lived with you over seven years

It’s amazing looking back

At the time our parents were of the view

Outside marriage it would never last

Now my parents they were

Divorced last year

And yours are separating soon

If they’d spent less time picking holes in us

Maybe they might not have been doomed

I remember once, as a child at school

My teacher calling me

And it, wasn’t 'Raymond, step forward please'

It was 'O'Sullivan, come here'

Now at school they teach you to be polite

But as far as I am concerned

If the ones who teach you

Don’t know themselves

How on earth are we supposed to learn

You might remember, just a few years back

Man’s first footprints on the moon

Who’d have thought that after

Such a giant step

It would mean so little so soon

Mean so little so soon

If you go outside for a breath or air

And you start by breathing in

When you feel it’s done you a power of good

It could have done more damage than you’d think

For the air we breath may be all that’s ours

But you mustn’t be fooled by space

At the rate we’re going we’ll all be dead

Breathing in our very own waste

Its amazing really, let me explain

But the thought of ending up dust

Is a clear reminder to those who feel

They’re superior to us… superior to us

Ik herinner me een keer als een jongen van negen

Mijn zus eet glas

Hoewel ze het vreemd vond

Voor een glucosevrucht

Ze genoot van de smaak die het had

Ik heb meer dan zeven jaar bij je gewoond

Het is geweldig om terug te kijken

Op het moment dat onze ouders van het uitzicht waren

Buiten het huwelijk zou het nooit standhouden

Nu waren het mijn ouders

Vorig jaar gescheiden

En die van jou gaan binnenkort uit elkaar

Als ze minder tijd hadden besteed aan het zoeken naar gaten in ons

Misschien waren ze niet verdoemd

Ik herinner me een keer, als kind op school

Mijn leraar belt me

En het was niet 'Raymond, stap naar voren alstublieft'

Het was 'O'Sullivan, kom hier'

Nu leren ze je op school om beleefd te zijn

Maar wat mij betreft

Als degenen die je lesgeven

Ken het zelf niet

Hoe moeten we in vredesnaam leren?

Misschien herinnert u het zich nog, slechts een paar jaar geleden

De eerste voetafdrukken van de mens op de maan

Wie had dat later gedacht

Zo'n gigantische stap

Het zou zo snel zo weinig betekenen

Beteken zo weinig zo snel

Als je naar buiten gaat om op adem te komen of te ademen

En je begint met in te ademen

Als je voelt dat het klaar is, heb je een goede kracht

Het had meer schade kunnen aanrichten dan je zou denken

Want de lucht die we inademen kan alles zijn wat van ons is

Maar laat je niet misleiden door de spatie

Met het tempo waarin we gaan, zijn we allemaal dood

Ons eigen afval inademen

Het is echt geweldig, laat me het uitleggen

Maar de gedachte om stof te worden

Is een duidelijke herinnering voor degenen die zich voelen

Ze zijn superieur aan ons... superieur aan ons