Le parole che non ti ho detto mai - Gianni Fiorellino

Pensarmi senza te ormai è impossibile,

svegliarmi e non trovarti è inconcepibile,

a volte un cuore non potrebbe battere,

se non avesse un sogno da dividere,

con te la dimensione è incomparabile,

tu porti questo amore tra le nuvole,

un attimo per perdermi negli occhi tuoi,

ed un intera vita per proteggerti…

Sapessi come è bello starti accanto,

sapessi quanto è lungo ogni momento,

in cui si stringono le nostre vite,

chiudendo tutto fuori ad un tramonto,

sapessi cosa sento sulla pelle,

soltanto se ti guardo, se ti sfioro,

per dirti le parole che non ho detto mai…

Ho camminato strade ho pianto ma con te,

le sofferenze sono state più logiche,

perchè sapevi darmi senza togliermi,

perchè sapevi un’altra te mai ci sarà…

Sapessi come è bello starti accanto,

vedere da vicino il mio futuro,

leggerti nelle frasi che di notte,

scrivo nelle canzoni per regalarle a te,

sapessi cosa sento sulla pelle,

se penso un solo istante se finisse,

io perderei le parole,

perderei la mia età…

Sapessi come è bello starti accanto,

sapessi quanto è lungo ogni momento,

in cui si stringono le nostre vite,

chiudendo tutto fuori ad un tramonto,

sapessi cosa sento sulla pelle,

soltanto se ti guardo, se ti sfioro,

per dirti le parole che non ho detto mai…

Io resto qui a guardarti ancora un’attimo,

coperta da parole e da pensieri miei,

domani sarà ancora un giorno unico,

perchè con te la vita è tanta ed unica…

(Grazie a Alessio per questo testo)

Het is nu onmogelijk om aan mij te denken zonder jou,

wakker worden en je niet vinden is ondenkbaar,

soms kon een hart niet kloppen,

als hij geen droom had om te delen,

met jou is de dimensie onvergelijkbaar,

je draagt ​​deze liefde in de wolken,

een moment om in je ogen te verdwalen,

en een heel leven om je te beschermen...

Als je wist hoe fijn het is om naast je te zijn,

als je wist hoe lang elk moment is,

waar onze levens samengeperst zijn,

alles buitensluiten bij zonsondergang,

als je wist wat ik op mijn huid voel,

alleen als ik naar je kijk, als ik je aanraak,

om je de woorden te vertellen die ik nooit heb gezegd...

Ik liep door de straten, ik huilde maar met jou,

het lijden was logischer,

omdat je wist hoe je me moest geven zonder me weg te nemen,

want kende je nog een jij, die zal er nooit zijn...

Als je wist hoe fijn het is om naast je te zijn,

zie mijn toekomst van dichtbij,

lees je in de zinnen dat 's nachts,

Ik schrijf in liedjes om ze aan jou te geven,

als je wist wat ik op mijn huid voel,

als ik een moment denk of het zou eindigen,

Ik zou de woorden verliezen,

Ik zou mijn leeftijd verliezen...

Als je wist hoe fijn het is om naast je te zijn,

als je wist hoe lang elk moment is,

waar onze levens samengeperst zijn,

alles buitensluiten bij zonsondergang,

als je wist wat ik op mijn huid voel,

alleen als ik naar je kijk, als ik je aanraak,

om je de woorden te vertellen die ik nooit heb gezegd...

Ik blijf hier even naar je kijken,

bedekt door woorden en mijn gedachten,

morgen zal nog steeds een unieke dag zijn,

want met jou is het leven enorm en uniek...

(Met dank aan Alessio voor deze tekst)