Gli amori finiscono - Gianni Fiorellino

Anche per chi si è innamorato senza capire niente,

anche per chi si è consumato negli occhi e nella mente.

Per chi una vita intera ha dato amore e sentimenti,

per chi ha creduto e si è spento come una candela al vento.

Anche per chi ha scritto «ti amo"sulla pelle e sopra i muri,

per chi ha corso da Roma a Milano con dei fiori nelle mani.

Per chi ha allargato le braccia ed ha fermato il mare,

per chi piangendo ha giurato: finchè morte non ci separi…

Gli amori finiscono

son bugie sopra il mondo,

gli amori ingialliscono

come foglie d’autunno,

tu credi che crescano

che cent’anni durino,

ma cadono e muoiono

e si muore da soli!

Gli amori finiscono

nei regali che comprano,

con le parole romantiche

nelle rose che pungono;

e l’ultima lacrima

ci vuole forza per piangerla,

e l’ultima pagina

tesa come una pietra.

Anche per chi ricomincia da zero

e gli brillano i pensieri,

giorno per giorno lentamente

si tormenta come Dante,

per chi abbraccia forte il tempo

e li crede eterni…

Mai niente durerà per sempre

ogni estate muore in inverno!

Gli amori finiscono

anche quelli più belli,

l’inizio è dolcissimo

dal sapore poetico,

ma son stelle cadenti

son poesie senza rime,

son di pioggia e ti bagnano

e ti piove nel cuore…

Gli amori finiscono

perchè non sono numeri,

son rami, son alberi…

Gli amori sono lettere

con il tempo bruciano

e diventano cenere,

e l’ultima pagina

tesa come una pietra.

Ma cadono e muoiono

e si muore da soli!

Gli amori finiscono

perchè non sono numeri,

son rami, son alberi…

Gli amori sono lettere

con il tempo bruciano

e diventano cenere,

e l’ultima pagina

tesa come una pietra.

Gli amori finiscono

com'è finita tra di noi…

(Grazie a Gin Espò per questo testo)

Zelfs voor degenen die verliefd werden zonder iets te begrijpen,

zelfs voor degenen die hun ogen en geest hebben versleten.

Voor degenen die hun leven lang liefde en gevoelens hebben gegeven,

voor degenen die geloofden en uitgingen als een kaars in de wind.

Zelfs voor degenen die "I love you" op hun huid en op de muren hebben geschreven,

voor degenen die met bloemen in hun handen van Rome naar Milaan renden.

Voor degenen die hun armen verbreedden en de zee stopten,

voor hen die huilen hebben gezworen: tot de dood ons scheidt...

De liefde eindigt

zijn leugens boven de wereld,

liefdes worden geel

als herfstbladeren,

je gelooft dat ze groeien

die honderd jaar duren,

maar ze vallen en sterven

en je sterft alleen!

De liefde eindigt

in de geschenken die ze kopen,

met romantische woorden

in de rozen die steken;

en de laatste traan

er is kracht voor nodig om om haar te rouwen,

en de laatste pagina

uitgerekt als een steen.

Ook voor wie vanaf nul begint

en zijn gedachten schijnen,

dag na dag langzaam

hij kwelt zichzelf als Dante,

voor degenen die de tijd stevig omarmen

en hij gelooft ze eeuwig...

Niets zal ooit eeuwig duren

elke zomer sterft in de winter!

Liefde eindigt

zelfs de mooiste

het begin is erg lief

met een poëtische smaak,

maar het zijn vallende sterren

het zijn gedichten zonder rijm,

ze zijn gemaakt van regen en ze maken je nat

en het regent in je hart...

Liefde eindigt

omdat het geen cijfers zijn,

het zijn takken, het zijn bomen...

Liefdes zijn brieven

ze branden na verloop van tijd

en ze worden as,

en de laatste pagina

uitgerekt als een steen.

Maar ze vallen en sterven

en je sterft alleen!

Liefde eindigt

omdat het geen cijfers zijn,

het zijn takken, het zijn bomen...

Liefdes zijn brieven

ze branden na verloop van tijd

en ze worden as,

en de laatste pagina

uitgerekt als een steen.

Liefde eindigt

hoe is het tussen ons geëindigd...

(Met dank aan Gin Espò voor deze teksten)