Тайга золотая - Георгий Виноградов

Коль жить да любить — все печали растают,

Как тают весною снега.

Шуми, золотая, звени, золотая,

Моя дорогая тайга!

Ой, вейтесь дороги, одна и другая,

В раздольные наши края!

Меня полюбила одна дорогая,

Одна дорогая моя!

И пусть не меня, а её за рекою

Любая минует гроза

За то, что нигде не дают мне покоя

Её голубые глаза.

Als je leeft en liefhebt, zal alle verdriet smelten,

Hoe sneeuw smelt in de lente.

Lawaai, gouden, ring, gouden,

Mijn lieve Taiga!

Oh, wind de wegen, de een en de ander,

Naar onze verre landen!

Ik was geliefd bij een dierbare

Een mijn liefste!

En laat niet mij, maar haar over de rivier

Elke storm gaat voorbij

Voor het feit dat ik nergens rust krijg

Haar blauwe ogen.