Nio år - Garmarna

Första gåvan hon av styvmodern fick

Nio år ska du gå med fostret ditt

Kari hon frågte till herr Peder så

Hur länge ska en kvinna med fostret gå

Mig väcker så lönneliga sorgen

Fyrtio veckor är det förvisst

Så gick Maria med Jesu Krist

När som det led till det nionde år

Då ville hon hem till sin fader gå

Herr Peder han sade till småsvenner så

Gåen och sadlen gångaren grå

Kören så vackert genom den by

Att I ej väcken hundar och gören stort gny

Kören så vackert över den bro

Att I ej väcken människor och gören oro

När som hon kom till sin faders gård

Ute för henne fadern månd stå

Välis mig välis mig vad jag nu ser

Nu ser jag min dotter hemkomma till mig

Kära min fader I gläds ej åt mig

Det är ej stor glädje som följa med mig

Härifrån for jag då jag var ung

Nu kommer jag igen nu är jag så tung

Härifrån for jag då jag var mö

Nu kommer jag igen nu ska jag och dö

Het eerste cadeau dat ze van haar stiefmoeder kreeg

Negen jaar lang moet je met je foetus meegaan

Kari vroeg ze meneer Peder zo

Hoe lang moet een vrouw met de foetus gaan?

Ik word zo stiekem gewekt door verdriet

Veertig weken is het zeker

Dus Maria ging met Jezus Christus

Toen het leidde tot het negende jaar

Toen wilde ze naar huis, naar haar vader

Meneer Peder, hij heeft het aan kleine vrienden verteld

De gang en zadel voetganger grijs

Het koor zo mooi door dat dorp

Dat je geen honden wakker maakt en een grote grom maakt

Het koor zo mooi over die brug

Dat je mensen niet wakker maakt en zich zorgen maakt

Toen ze naar de boerderij van haar vader kwam

Haar vader staat buiten

Ik kies wat ik nu zie

Nu zie ik mijn dochter bij mij thuiskomen

Mijn lieve vader, verheug je niet over mij

Het is geen grote vreugde om mij te vergezellen

Ik ben hier weggegaan toen ik jong was

Nu kom ik terug, nu ben ik zo zwaar

Ik ben hier weggegaan toen ik nog maagd was

Nu kom ik weer, nu ga ik dood