Непокорённая вера - Гарик Сукачёв, Неприкасаемые

В руках моих сердце — озябшая птичка.

На грешной душе черной кошкой свернулась печаль,

Слова холодны как сталь, золотой колокольчик смолк,

Но как не странно горит огонек.

Припев:

Непокоренная вера в добро, непокоренная вера…

Непокоренная вера в добро, непокоренная вера…

Ты хочешь ударить еще раз, от чего же так больно?

Но душа еще помнит былую прекрасную боль.

Эй, брат, что случилось с тобой?

Я знаю, ты не заколдован.

Что случилось с тобой?

Что случилось с тобой?..

Припев.

Видишь горит огонек?

Видишь кружит мотылек

Над беззащитным сжатым в ладонях теплом,

Над светлым огнем, над светлым огнем?

In mijn handen is mijn hart een bevroren vogel.

Verdriet krulde zich op de zondige ziel als een zwarte kat,

Woorden zijn koud als staal, de gouden bel zwijgt,

Maar vreemd genoeg brandt er een lampje.

Refrein:

Ongebogen geloof in goedheid, ongebogen geloof...

Ongebogen geloof in goedheid, ongebogen geloof...

Je wilt nog een keer slaan, waarom doet het zo'n pijn?

Maar de ziel herinnert zich nog de vroegere mooie pijn.

Hé broer, wat is er met je gebeurd?

Ik weet dat je niet betoverd bent.

Wat is er met jou gebeurd?

Wat is er met jou gebeurd?..

Refrein.

Zie je het vuur branden?

Zie de mot cirkelen

Boven de weerloze warmte gebald in de handpalmen,

Over het lichte vuur, over het lichte vuur?