Полюби меня - Гарик Сукачёв, Неприкасаемые

Я иду Арбатом к мужикам в гараж,

У меня под глазом перманентный бланш,

А моя наколка — ветер и броня,

Не видала в жизни толка, полюби меня.

Я курю отборный сборный табачок,

Пиджачок мой чёрный чешет ветерок,

И бульварным морем проплываю я,

Не видала горя, полюби меня.

И в бульварном море пропадаю я,

Не видала горя, полюби меня.

Взгляд от подбородка, я весел и суров,

А моя походка мелет пыль дворов,

Я исполнен страсти жаркого огня,

Не видала счастья, полюби меня.

Я исполнен страсти воли и огня,

Не видала счастья, полюби меня.

Ik ga langs de Arbat naar de herengarage,

Ik heb permanente blanche onder mijn oog,

En mijn tatoeage is wind en harnas,

Ik zag geen zin in het leven, hou van me.

Ik rook geselecteerde tabak,

Mijn zwarte jas krast in de wind,

En ik zweef door de boulevardzee,

Ik zag geen verdriet, hou van me.

En in de boulevardzee verdwijn ik,

Ik zag geen verdriet, hou van me.

Kijk vanaf de kin, ik ben vrolijk en streng,

En mijn gang vermaalt het stof van werven,

Ik ben gevuld met de passie van heet vuur,

Zag geen geluk, hou van me.

Ik ben vervuld met de passie van wil en vuur,

Zag geen geluk, hou van me.