Это был ангел - Гарик Сукачёв, Неприкасаемые

Я спросил его — Друг, что ты делаешь здесь?

Он ответил — Так просто сижу

И спросил меня сам — Слушай, а курево есть?

Вроде есть — я сказал, — погляжу.

Протянул сигаретку ему я, он взял

И задумчиво так закурил.

Ничего я на это ему не сказал,

А сел рядом у края перил.

Он курил и молчал и о чем-то взодхнул.

Я украдкой взглянул на него.

Нет, не молод он был, лет на 40 тянул

Было жалко за что-то его.

Был устал он и даже, казалось, небрит,

В волосах, словно пыль, седина.

Весь ссутулился он, в чем-то

Грязном, больном

Были два его белых прекрасных крыла.

Докурил он окурок, щелчком его пнул,

Полетел огонек вниз и в ночь.

Повернулся ко мне и слегка подмигнул,

И сказал — Ну бросайся, чего же ты ждешь?

Это был Ангел, Это был Ангел,

Мой.

Я спросил его — Друг, что ты делаешь здесь?,

Он ответил — Так просто сижу,

И спросил меня сам — Слушай, а куриво есть?

Вроде есть — я сказал, — погляжу.

Ik vroeg hem - Vriend, wat doe jij hier?

Hij antwoordde - ik zit gewoon

En hij vroeg me zelf - Luister, is er rook?

Het lijkt erop - zei ik - ik zal eens kijken.

Ik gaf hem een ​​sigaret, hij nam

En stak peinzend een sigaret op.

Ik heb niets tegen hem gezegd,

En hij zat naast de rand van de reling.

Hij rookte en zweeg en zuchtte ergens over.

Ik wierp een blik op hem.

Nee, hij was niet jong, hij trok 40 jaar lang

Het was jammer voor hem om iets.

Hij was moe en leek zelfs ongeschoren,

In het haar, zoals stof, grijs haar.

Hij bukte zich helemaal, ergens in

Vies, ziek

Er waren twee van zijn mooie witte vleugels.

Hij rookte zijn sigarettenpeuk op, trapte er met een klik op,

Het licht vloog naar beneden en de nacht in.

Hij draaide zich naar me toe en knipoogde een beetje,

En hij zei - Nou, haast je, waar wacht je nog op?

Het was een engel Het was een engel

Mijn.

Ik vroeg hem - Vriend, wat doe jij hier?,

Hij antwoordde: ik zit gewoon,

En hij vroeg me zelf - Luister, is er curry?

Het lijkt erop - zei ik - ik zal eens kijken.