Nel cielo dei bars - Fred Buscaglione

Ci vediamo al fondo di un bicchiere

Illusione che non so dimenticar

Ogni notte ti devo ritrovare

Nel mio cielo popolato di bars

Ci vediamo al fondo di un bicchiere

Dolci labbra che non posso più baciar

Voglio perdermi e sognare fino a quando può brillare

Tristemente, l’orizzonte di ogni bar

Da principio non ti vedo

Troppo whisky mi separa da te

Ma poi bevo e a poco a poco

Tu mi appari e sei tutta per me

Ci vediamo al fondo di un bicchiere

Fino a quando l’alba in cielo tornerà

E nell’alba disperata sarà triste rincasare

Per attendere la notte e poterti ritrovar

Al fondo d’un bicchiere, nel cielo dei bars

Tot ziens op de bodem van een glas

Illusie die ik niet weet te vergeten

Elke nacht moet ik je weer vinden

In mijn lucht bevolkt met bars

Tot ziens op de bodem van een glas

Zoete lippen die ik niet meer kan kussen

Ik wil verdwalen en dromen totdat het kan schijnen

Helaas, de horizon van elke balk

Ik zie je eerst niet

Te veel whisky scheidt mij van jou

Maar dan drink ik en beetje bij beetje

Je verschijnt voor mij en je bent alles voor mij

Tot ziens op de bodem van een glas

Tot de dageraad in de lucht terugkeert

En in de wanhopige dageraad zal het droevig zijn om naar huis te gaan

Om op de nacht te wachten en je weer te kunnen vinden

Op de bodem van een glas, in de lucht van bars