Piangi - Fred Buscaglione

Piangi, piangi, forse questo è l’addio

Vorrei dirti che t’odio, ma non so, non so…

Forse, forse dovrei chiederti scusa

Per averti delusa così, però…

Le lacrime che bagnano il tuo viso

Son tristi come il vuoto che c'è in me

E non posso parlar, non posso confessar

Che tutta la mia vita cerca te

Piangi, piangi, ci farà forse bene

Annegare nel pianto il nostro amor

Il nostro amor che non ha più calor

Il nostro amor che non ha più calor

Huil, huil, misschien is dit vaarwel

Ik zou je willen zeggen dat ik je haat, maar ik weet het niet, ik weet het niet...

Misschien, misschien moet ik me verontschuldigen

Maar om je zo in de steek te laten...

De tranen die je gezicht baden

Ze zijn zo verdrietig als de leegte in mij

En ik kan niet spreken, ik kan niet bekennen

Dat mijn hele leven naar jou op zoek is

Huil, huil, misschien zal het ons goed doen

Om onze liefde in tranen te verdrinken

Onze liefde die geen warmte meer heeft

Onze liefde die geen warmte meer heeft