Soir De Gala - Françoise Hardy

Juste un ange qui passe

Une vague menace

Qui plane soudain dans l’air du soir…

Comme un fil qui casse

Sans bruit ni trace

Un doute surgi de nulle part…

Que faire?

Parler ou bien se taire?

Rester ou changer d’air

Ne plus le revoir?

Rien ne brise la glace

Le face à face

A tourné court, sans crier gare…

Hier

Le ciel était si clair

La vie tellement légère

Belle et pleine d’espoir…

Comédie

Mais comment donc!

Donnez-moi le «la»…

Parodie

Bien dans le ton

D’un soir de gala…

Laissons faner les roses

Gardons nos portes closes

Et restons-en là…

Juste un ange qui passe

Un fil qui casse

Une ombre qui plane dans l’air du soir…

Hier

Le coeur en bandoulière

J’aurais tué père et père

Pour un seul regard…

Gewoon een passerende engel

Een vage bedreiging

Die plotseling in de avondlucht zweeft...

Als een draadbreuk

Zonder geluid of spoor

Een twijfel die uit het niets ontstond...

Wat moeten we doen?

Spreken of zwijgen?

Blijven of veranderen

Hem nooit meer zien?

Niets breekt het ijs

Van aangezicht tot aangezicht

Ging kort, uit het niets...

Gisteren

De lucht was zo helder

Het leven zo licht

Mooi en hoopvol...

Komedie

Maar hoe!

Geef me de "de"...

Parodie

goed van toon

Van een gala-avond...

Laat de rozen vervagen

Laten we onze deuren gesloten houden

En laten we het daarbij laten...

Gewoon een passerende engel

Een draadbreuk

Een schaduw die in de avondlucht hangt...

Gisteren

Het hart in schouderband

Ik zou vader en vader hebben vermoord

Voor één blik...