La Question - Françoise Hardy

Je ne sais pas qui tu peux être

Je ne sais pas qui tu espères

Je cherche toujours à te connaître

Et ton silence trouble mon silence

Je ne sais pas d’où vient le mensonge

Est-ce de ta voix qui se tait?

Les mondes où malgré moi je plonge

Sont comme un tunnel qui m’effraie

De ta distance à la mienne

On se perd bien trop souvent

Et chercher à te comprendre

C’est courir après le vent

Je ne sais pas pourquoi je reste

Dans une mer où je me noie

Je ne sais pas pourquoi je reste

Dans un air qui m'étouffera

Tu es le sang de ma blessure

Tu es le feu de ma brûlure

Tu es ma question sans réponse

Mon cri muet et mon silence…

Ik weet niet wie je kunt zijn

Ik weet niet op wie je hoopt

Ik probeer je altijd te leren kennen

En jouw stilte verstoort mijn stilte

Ik weet niet waar de leugen vandaan komt

Is je stem stil?

De werelden waar ik ondanks mezelf duik

Zijn als een tunnel die me bang maakt

Van jouw afstand tot de mijne

We verdwalen veel te vaak

En proberen je te begrijpen

Het jaagt de wind na

Ik weet niet waarom ik blijf

In een zee waar ik verdrink

Ik weet niet waarom ik blijf

In een deuntje dat me zal stikken

Jij bent het bloed van mijn wond

Jij bent het vuur van mijn brandwond

Jij bent mijn onbeantwoorde vraag

Mijn stomme kreet en mijn stilte...