Pourquoi vous ? - Françoise Hardy

J’ignore si ce que j’aime en vous, c’est vous

Mes idées deviennent floues, je suis à bout

Pourquoi vous?

Et ce vertige qui me prend tout à coup

Il me viendrait d’où?

De moi ou de vous?

Je me sens vraiment en dessous de tout

Je ne tiens plus bien debout,

Sans doute un coup de grisou.

Inutile de me mettre en joue, j’avoue,

Comme un arrière goût d’amour fou,

N’essayez pas de m’attacher

La moindre bribe du moindre regret

Lever le voile pourrait cacher

Tout ce qui nous lie de loin ou de prés

Je ne viendrais jamais à bout du flou

Qui brouille mes vues sur vous,

Mais si j'échoue,

On s’en fout

Se peut-il qu’il y ait l’un de nous qui joue

A tendre l’autre joue?

Si c’est vous,

J’absous.

Vous resterez au grand jamais

Le plus brulant de tous mes secrets

Nous resterons au grand jamais

Loin l’un de l’autre et pourtant tellement prés

Ik weet niet of jij bent wat ik van je hou

Mijn gedachten worden wazig, ik ben ten einde raad

Waarom jij?

En deze duizeligheid die me plotseling overvalt

Waar zou het vandaan komen?

Van mij of van jou?

Ik voel me echt onder alles

Ik kan niet meer goed staan,

Waarschijnlijk een mijngas.

Het is niet nodig om op mij te mikken, ik beken,

Als een nasmaak van waanzinnige liefde,

Probeer me niet vast te binden

Het kleinste stukje van de minste spijt

Het optillen van de sluier zou kunnen verbergen

Alles wat ons van ver of dichtbij bindt

Ik kom nooit over de waas heen

Wat mijn zicht op jou vertroebelt,

Maar als ik faal

Het maakt ons niet uit

Zou er een van ons kunnen spelen?

De andere wang toekeren?

Als jij dit bent,

ik vrijspreek.

Je blijft voor altijd

De heetste van al mijn geheimen

We zullen voor altijd blijven

Ver uit elkaar en toch zo dichtbij