Pardon - Françoise Hardy

Pardon, je ne dis pas bonjour, je ne suis pas toujours

Ici mais ailleurs, ne le prenez pas à cœur

Je suis ailleurs, je suis chez lui, quand on connaît chez lui

Sans vouloir vous offenser, c’est dur de n’y pas penser

Chez lui il ne fait pas très clair, Plus d’une fois je perds la tête

À force de me cogner la tête, à force de le chercher

Pardon, je ne dis pas bonsoir, je passe sans vous voir

Si je suis ailleurs, ne m’en tenez pas rigueur

Je suis ailleurs, je suis chez lui, sans connaitre chez lui

Sans vouloir vous faire de peine, difficile qu’on me comprenne

Chez lui pourtant il y fait noir et je voudrais bien voir sa tête

Car très souvent je perds la tête à chercher la lumière

Pardon, je ne dis pas bonjour.

Sorry, ik zeg niet hallo, ik ben niet altijd

Hier maar elders, trek het je niet aan

Ik ben ergens anders, ik ben bij zijn huis, als we weten bij zijn huis

No offence, het is moeilijk om er niet aan te denken

Thuis is het niet erg helder, meer dan eens verlies ik mijn verstand

Van het bonzen van mijn hoofd, van het zoeken ernaar

Sorry, ik zeg geen goedenavond, ik ga voorbij zonder je te zien

Als ik ergens anders ben, neem het me dan niet kwalijk

Ik ben ergens anders, ik ben bij hem thuis, zonder zijn plaats te kennen

Zonder je pijn te willen doen, moeilijk voor iemand om me te begrijpen

Thuis is het echter donker en ik zou graag zijn gezicht willen zien

Omdat ik zo vaak mijn verstand verlies bij het zoeken naar het licht

Sorry, ik zeg geen hallo.