L'heure Bleue - Françoise Hardy

c’est l’heure que je préfère,

on l’appelle l’heure bleue

où tout devient plus beau, plus doux, plus lumineux

c’et comme un voile de rêve

qu’elle mettrait devant les yeux

cette heure bien trop brève

et qui s’appelle l’heure bleue

c’est une heure incertaine, c’est une heure entre deux

où le ciel n’est pas gris même quand le ciel pleut

je n’aime pas bien le jour:

le jour s'évanouit peu à peu

la nuit attend son tour

cela s’appelle l’heure bleue

le jour t’avait pris

et tu te promènes

dans le soir de Paris

l’heure bleue te ramène

c’est l’heure de l’attente quand on est amoureux

attendre celui qu’on aime, il n y a rien de mieux

quand on sait qu’il va venir

c’est le moment le plus heureux

et laissez-moi vous dire

que ça s’appelle l’heure bleue

oui laissez-moi vous dire

comme j’aime l’heure bleue

het is mijn favoriete tijd,

we noemen het het blauwe uur

waar alles mooier, zachter, helderder wordt

het is als een droomsluier

die ze voor haar ogen zou plaatsen

dit uur veel te kort

en wat het blauwe uur wordt genoemd

het is een onzeker uur, het is een uur tussen twee

waar de lucht niet grijs is, zelfs niet als de lucht regent

Ik hou niet van de dag:

de dag vervaagt

de nacht wacht op zijn beurt

het heet het blauwe uur

de dag nam je mee

en jij loopt

in de avond van Parijs

het blauwe uur brengt je terug

het is tijd om te wachten als je verliefd bent

wachtend op degene van wie je houdt, er is niets beters

als je weet dat het komt

het is de gelukkigste tijd

en laat me je vertellen

het heet het blauwe uur

ja laat me je vertellen

wat hou ik van het blauwe uur