Je Fais Des Puzzle - Françoise Hardy

Il avait des yeux décembre

Un sourire de juillet

Il me disait des mots tendres

En hiver comme en été

Le soir, le soir, je fais des puzzles

Le soir, le soir, je me sens bien seule

Il avait des façons Londres

De me promettre Corfou

Mais au soleil ou à l’ombre

Je le suivais n’importe où

Le soir, le soir, je fais des puzzles

Le soir, le soir, je me sens bien seule

Quand j’avais les idées noires

Il les peignait tout en bleu

De ce bleu un peu bizarre

Que je trouvais dans ses yeux

Le soir, le soir, je fais des puzzles

Le soir, le soir, je me sens bien seule

Il est parti en croisière

Sans me dire où il allait

Dans quelques années lumière

Il m’a dit qu’il reviendrait

Le soir, le soir, je fais des puzzles

Le soir, le soir, je me sens bien seule

Hij had decemberogen

Een glimlach van juli

Hij sprak lieve woorden tegen mij

In de winter als in de zomer

's Avonds, 's avonds puzzel ik

's Avonds, 's avonds voel ik me heel alleen

Hij had Londense manieren

Om me Corfu te beloven

Maar in de zon of in de schaduw

Ik volgde hem overal

's Avonds, 's avonds puzzel ik

's Avonds, 's avonds voel ik me heel alleen

Toen ik donkere gedachten had

Hij schilderde ze allemaal blauw

Dat beetje raar blauw

Wat ik in haar ogen vond

's Avonds, 's avonds puzzel ik

's Avonds, 's avonds voel ik me heel alleen

Hij ging op een cruise

Zonder me te vertellen waar hij heen ging

Over een paar lichtjaren

Hij vertelde me dat hij terug zou komen

's Avonds, 's avonds puzzel ik

's Avonds, 's avonds voel ik me heel alleen