La Valse Des Regrets - Françoise Hardy, Hélène Grimaud, Иоганнес Брамс

L’orgue de la nuit

Au clair de lune gémit

La brise fait

De son archet

Chanter la valse des regrets

Mon bel amour

Au bois dormant

Quittez vos rêves troublants

Vous éveillant

Tout doucement

Venez vers moi qui vous attends

Venez vers moi

Il est grand temps

Calmer l'émoi d’un cœur qui bat

Devant l’effroi d’une prière vaine

L’ombre s’alanguit

Des formes glissent sans bruit

Et du passé

Vestiges usés

Nos souvenirs s’en vont danser

Comme l’Arc en ciel après la pluie

Comme le soleil après la nuit

Serais-je celle

Qui chassera vos peines?

L’orgue de la nuit

Au clair de lune gémit

Gémit toujours

Dans mon cœur lourd

Qui n’attend plus que votre amour…

Het orgel van de nacht

In het maanlicht kreunt

De wind maakt

van zijn boog

Zing de wals van spijt

Mijn mooie liefde

slapend hout

Laat je verontrustende dromen achter

je wakker maken

Langzaam

Kom naar mij die op je wacht

kom naar me toe

Het is hoog tijd

Kalmeer de onrust van een kloppend hart

Voor de angst van een ijdel gebed

De schaduw kwijnt weg

Formulieren glijden geruisloos

En uit het verleden

versleten overblijfselen

Onze herinneringen gaan dansen

Zoals de regenboog na de regen

Als de zon na de nacht

zou ik degene zijn?

Wie zal je verdriet verdrijven?

Het orgel van de nacht

In het maanlicht kreunt

Nog steeds aan het kreunen

In mijn bezwaard hart

Wie wacht er gewoon op jouw liefde...