F. Hardy - Violá - Françoise Hardy

Voilà, je regarde les autres

Pourtant je ne leur trouve rien

C’est comme ça

Voilà, je vais avec les autres

Le temps passe plus mal que bien

C’est comme ça

Et toi?

Que fais-tu?

Es-tu content de tout?

Je suis là, devant toi, toujours la même

Oh !

Pourquoi est-ce encore toi que j’aime

Que j’aime, que j’aime, que j’aime?

Tu es là, devant moi, toujours le même

Oh !

Pourquoi ne puis-je pas te dire:

Je t’aime, je t’aime, je t’aime?

Voilà, je m’en retourne aux autres

Qui m’aiment et que je n’aime pas

C’est comme ça

Et toi, vas retrouver cette autre

Tu l’aimes ou c’est ce que tu crois

C’est comme ça

Voilà, on n’a rien, rien de plus à se dire

Je suis là, devant toi, toujours la même

Tu le vois, c’est encore toi que j’aime

Que j’aime, que j’aime, que j’aime

Tu t’en vas et plus rien ne vaut la peine

Oh !

Pourquoi ne puis-je pas crier:

Je t’aime, je t’aime, je t’aime?

Hier kijk ik naar de anderen

Toch vind ik er niets van

Zo is het

Hier ga ik met de anderen

De tijd gaat meer slecht dan goed

Zo is het

En jij?

Wat doe je?

Ben je blij met alles?

Ik ben hier voor je, nog steeds hetzelfde

Oh !

Waarom hou ik nog steeds van je

Dat ik liefheb, dat ik liefheb, dat ik liefheb?

Je staat daar voor me, nog steeds dezelfde

Oh !

Waarom kan ik je niet vertellen:

ik hou van je ik hou van je ik hou van je?

Nou, ik ga terug naar de anderen

Wie van mij houdt en van wie ik niet hou

Zo is het

En jij gaat die andere zoeken

Vind je het leuk of denk je van wel

Zo is het

Dat is het, we hebben niets, niets meer tegen elkaar te zeggen

Ik ben hier voor je, nog steeds hetzelfde

Je ziet dat jij het bent waar ik nog steeds van hou

Dat ik liefheb, dat ik liefheb, dat ik liefheb

Je gaat weg en niets is het meer waard

Oh !

Waarom kan ik niet schreeuwen:

ik hou van je ik hou van je ik hou van je?