Esquives - Françoise Hardy

Quand vais-je enfin lever le voile

Sur le non-dit des banquises

Des nuits sans étoiles:

La bienséance exquise

Les noirs desseins…

Ne jamais donner prise

Garder la main

Et sourire, l’air de rien…

Quand mettrez-vous un point final

À tous ces feux d’artifice

Au vide abyssal

De ce double langage

Aux traits imperturbables

Qui brouille mes pistes…

Lâcher la proie pour l’ombre

Oser les coupes sombres

M’effacer et me fondre

Dans la nuit

Fuir d’ici

Sans faire de bruit…

Wanneer zal ik eindelijk de sluier oplichten?

Op de onuitgesproken ijsschotsen

Sterrenloze nachten:

Uitstekende fatsoen

Duistere bedoelingen...

Geef nooit houvast

hand houden

En glimlach, de lucht van niets...

Wanneer ga je eindigen?

Op al dat vuurwerk

Naar de afgrond

Van deze dubbele talk

Met onverstoorbare eigenschappen

Wie verwart mijn sporen...

Laat de prooi vallen voor de schaduw

Durf donkere sneden

vervagen en smelten weg

In de nacht

weglopen van hier

Zonder enig geluid te maken...