Doigts - Françoise Hardy

Quand je t’apprends

Sur le bout de mes doigts

Un que ne suis-je mes doigts

Qui jamais ne se lassent

Je te connais

Sur le bout de mes doigts

Un que n’es-tu ce qu’il croit

Juste un peu de surface

Viens

Et apprends-moi

Sur le bout de tes doigts

Un que n’es-tu que tes doigts

Ton émail que s’efface

Als ik je leer

Op mijn vingertoppen

Een ben ik mijn vingers

Wie wordt er nooit moe

ik ken jou

Op mijn vingertoppen

A wat ben jij wat hij denkt

Gewoon een klein oppervlak

Gewoon

En leer mij

Binnen handbereik

Een wat ben jij anders dan je vingers

Je glazuur dat vervaagt