Brumes - Françoise Hardy

Noyées dans la brume

Les lignes s’effacent

Avec nos traces

Dans la nuit sans lune

Les temps se fondent

Avec nos ombres

Tout s'évapore

Un seul rêve me rend encore

Rien qu’un fantasme

Sur toi qui te cache

Toi qui te tais

As-tu vraiment existé

Disparu la crainte

Des comptes à rendre

Au goût de cendres

Trop loin hors d’atteinte

L'état de grâce des face à face

J’entends des voix

Se peut-il que ce soit toi?

Montre ton visage

Nous avons plus d'âge

Mais tu te tais

Aurais-je tout inventé

Donne-moi un signe

La clé de l'énigme

Quel est mon crime

Aurais-tu tout oublié?

Il n’y a plus d'étreintes

De cris de larmes

De mort dans l'âme

Juste quelques empreintes

Des portes closes

Un mal sans cause

Verdronken in de mist

De lijnen vervagen

Met onze tracks

In de maanloze nacht

De tijden smelten

Met onze schaduwen

Alles verdampt

Een enkele droom maakt me stil

Gewoon een fantasie

Over jou verstoppen

Jij die zwijgt

heb je echt bestaan?

Weg van de angst

Rekeningen die moeten worden weergegeven

Smaak van as

Te ver buiten bereik

De staat van genade van aangezicht tot aangezicht

ik hoor stemmen

Zou jij het kunnen zijn?

Laat je gezicht zien

we zijn ouder

Maar je bent stil

Heb ik het allemaal verzonnen?

geef mij een teken

De sleutel tot het raadsel

wat is mijn misdaad?

Ben je alles vergeten?

Er zijn geen knuffels meer

Van tranen van tranen

Van de dood in de ziel

Slechts een paar vingerafdrukken

gesloten deuren

Een oorzaakloos kwaad