Fremd - Finsterforst

Fremd diese Welt mir ist

Unbekannt und ungestüm

Fremd diese Welt mir ist

Sonderbar und kurios

Dies ist nicht, was ich suchte

Dies ist nicht, was ich erhoffte

Notgedrungen ich verließ

Ein Leben voller Glück

Fremder unter Gleiches Gleichen!

Fremder unter Gleiches Gleichen!

Alleine durch die Welt ich schreite

Alleine unter Gleiches Gleichen

Des Menschen fehlend' Empathie

Hält sie davon ab mir zu zeigen ein Stück

Grauer Alltag ohne Farbe

Schwarz, weiß und monoton

Ein beißendes Gefühl der Leere

Leben ohne Ziele

Einsamkeit erfüllt mein Herz

Schürt im Innern meinen Schmerz

Hält es fest mit eisern' Hand

Friert Gedanken und Verstand

Trüber Nebel schlägt sich nieder

Auf die Sinne und die Glieder

Wenig was mich am Leben hält

Doch brennen sie im Innern hell

Das Verlangen

Die Liebe

Die Hoffnung

Die Sehnsucht nach dem alten Leben

Einst war all Glück mein

Nichts kam an mich heran

Doch die Wertschätzung kam erst dann

Als das Schicksal sich anders ersann

Zertrümmert

Und in Stücke geschlagen

Liegt es nun

Zerstört darnieder

Die Erinnerungen scheinen zu schweben

Zu verschwinden um sich wieder zu erheben

Ungreifbar und doch ganz nah

War es ein Traum oder doch wahr?

War es ein Traum, ein Traum, oder doch wahr?

Brausender Sturm der Gefühle

Reißende Ströme ins Unendliche

Greifbare Erinnerung

Welch' Sog aus Farben und Trauer

Tränen der Trauer vergeh’n

Vom Morgenwind gezähmt

Es bleibt die Liebe

Es bleibt die Hoffnung

Es bleibt die Sehnsucht meines Herzens Kraft

Es bleibt Verlangen

Es bleibt der Wunsch

Es bleibt das Sehnen nach altem Leben

Sehnsucht nach altem Leben!

Deze wereld is vreemd voor mij

Onbekend en onstuimig

Deze wereld is vreemd voor mij

Vreemd en nieuwsgierig

Dit is niet wat ik zocht

Dit is niet waar ik op hoopte

Noodgedwongen ben ik vertrokken

Een leven vol geluk

Vreemdeling onder gelijken is gelijk!

Vreemdeling onder gelijken is gelijk!

Ik loop alleen door de wereld

Alleen onder gelijken is gelijk

Het gebrek aan empathie van de mens

Zorgt ervoor dat ze me geen stuk laat zien

Elke dag grijs zonder kleur

Zwart, wit en monotoon

Een bijtend gevoel van leegte

leven zonder doelen

Eenzaamheid vult mijn hart

Voedt mijn pijn van binnen

Houdt het stevig vast met een ijzeren hand

Bevriest gedachten en geest

Bewolkte mist zakt neer

Op de zintuigen en de ledematen

Weinig dat me in leven houdt

Maar van binnen branden ze fel

Het verlangen

Dol zijn op

De hoop

Het verlangen naar het oude leven

Alle geluk was ooit van mij

Niets kwam dicht bij mij

Maar toen kwam de waardering

Toen het lot er anders over besliste

verbrijzeld

En aan stukken geslagen

Het is nu

hieronder vernietigd

De herinneringen lijken te zweven

Verdwijnen om weer op te staan

Ongrijpbaar en toch heel dichtbij

Was het een droom of was het waar?

Was het een droom, een droom of was het waar?

Brullende storm van emoties

Haastende torrents tot in het oneindige

tastbaar geheugen

Wat een aantrekkingskracht van kleuren en verdriet

Tranen van verdriet gaan voorbij

Getemd door de ochtendwind

Liefde blijft

Er blijft hoop

Het verlangen van mijn hart blijft kracht

Verlangen blijft

De wens blijft

Het verlangen naar het oude leven blijft

Verlangen naar het oude leven!