Umudum Kalmadı - Eypio

Umudum kalmadı, korkuyorum

Bilmem anladın mı?

Bilmem hiç

Yanında kalmadığımı

Bi tane yaksam çeksem içime

Onla kalsam olmadı e tabi

Yanınca yalnız yanmalı

Devirdiler tüm sandalı

Basın görme skandalı

Bu normal değil ahtım olsun

Yaz’cam kalem gönlün olsun

Beni tek sen anlıyorsun

Diyorum kağıda geçmiş olsun

Yazdım yazdım yazdım azdım

Kızdım ama gene de yazdım

Bilsinler ki yerimi kazdım

Baskınlara diyo’duk astım

Azdım azdım azdım, yazdım

Sözdüm, sazdım, kıştım, yazdım

Küstüm, üzdüm hep dolaştım

Gezdin, gözdün, arpalaştın

Tetiğe bastın konuştum astın

Evine baskın içeri attın

Elini kaldır başına koy

Yerimi yaktın sana ne yaptım

Ters kelepçe taktın

3 gün or’da yattım

Sanma birini sattım

Sorguda ter attım

Yatla katla değil, kefeni katla cebine koy

Yürü yaşıyan herkes ölür gün gelir

Tabi herkes birinin dölü herkesin de farklı yönü

Gerçekleri duyunca zannetmiştim buldum yönü

Farketmedim çokta kalbe kalp değil o dükkan önü

Sağcı soldu değil önce insan ölür

Bazısı, görmez ama demez ki ben körüm

Önüm sağım solum sobe

Oyun değil ölüm dönün yoldan görün

Örün kaderin ağlarını da görün

Beklediğimi görün mezar yaptılar

Gördüm üstelikte dönüm dönüm

Hayallerimle gittim bir ben döndüm ölümden

Umutlarımın hepsinin naaşı kalktı önümden

Umudum kalmadı, korkuyorum

Bilmem anladın mı?

Bilmem hiç

Yanında kalmadığımı

Bi' tane yaksam çeksem içime

Onla kalsam olmadı e tabi

Yanınca yalnız yanmalı

Devirdiler tüm sandalı

Basın görme skandalı

Bu normal değil ahtım olsun

Yazcam kalem gönlün olsun

Beni tek sen anlıyorsun

Diyorum kağıda geçmiş olsun

Ik heb geen hoop, ik ben bang

Ik weet het niet, begrijp je het?

ik weet het nooit

dat ik niet aan je zijde bleef

Als ik er een verbrand, als ik het drink

Ik was natuurlijk niet bij hem gebleven

Het zou alleen moeten branden

Ze hebben de hele boot omver geworpen

pers schandaal

Dit is niet normaal

Zomerse glazen pen, laat je hart zijn

alleen jij begrijpt mij

Ik zeg vaarwel tegen het papier

ik schreef ik schreef ik schreef ik schreef dat ik klein was

Ik werd boos maar schreef toch

Laat ze weten dat ik mijn plek heb gegraven

We zeiden tegen de invallen, ik hing

Ik was klein, ik was klein, ik schreef

Ik sprak, ik zong, ik was winter, ik schreef

Ik was beledigd, ik maakte het verdrietig, ik zwierf altijd

Je dwaalde, je keek, je werd hebzuchtig

Je drukte op de trekker, ik sprak

Je hebt je huis overvallen

Leg je hand op je hoofd

Je hebt mijn huis in brand gestoken, wat heb ik je aangedaan?

Je zet een omgekeerde klem aan

Ik sliep in of voor 3 dagen

Denk niet dat ik er een heb verkocht

Ik zweette bij de vraag

Vouw het niet op het jacht, vouw de lijkwade op en stop hem in je zak

Loop, iedereen die leeft sterft, de dag zal komen

Natuurlijk is ieders nageslacht anders dan dat van iedereen

Toen ik de waarheid hoorde, dacht ik dat ik de richting had gevonden

Ik realiseerde me niet dat het niet van hart tot hart is, het is voor de winkel

Rechtervleugel is niet links, de mens sterft eerst

Sommigen zien niet, maar zeggen niet dat ik blind ben

Mijn voorkant is mijn rechter en mijn linker is de kachel

Het is geen spel, het is de dood, draai, kijk vanaf de weg

Zie ook de webben van het lot

Kijk waar ik op wacht, ze hebben een graf gemaakt

Ik heb hectares hectares gezien

Ik ging met mijn dromen en ik kwam terug uit de dood

Al mijn hoop was dood voor mijn ogen

Ik heb geen hoop, ik ben bang

Ik weet het niet, begrijp je het?

ik weet het nooit

dat ik niet aan je zijde bleef

Als ik er een verbrand, als ik het drink

Ik was natuurlijk niet bij hem gebleven

Het zou alleen moeten branden

Ze hebben de hele boot omver geworpen

pers schandaal

Dit is niet normaal

Ik zal schrijven, pen, laat je hart zijn

alleen jij begrijpt mij

Ik zeg vaarwel tegen het papier