Utandım Ah - Eypio, Fuat

Utandım, ah

Söylemem neden, biliyorsun

Yolum uzun, gidiyordum

«Suçlusun sen"diyorsun

Bi' eksik, bi' fazla hepsi dursun

Tamamdır, ah

«Düştüm, el ver"diyorsun

Doğduk ölcez, biliyorsun

Görmeyen göz kör olsun, yok oldum

Düşman senle mutlu olsun

Yeah, astım var ciğerimde

Ölen çocuklar sırtımda

Gemiler kalkmıyo' rıhtımdan

Yoldan çıkalım mı, hem de kırkında?

Kadehi kaldır yeni şarkımda

Torba tutar lunaparkında

Apo geçti feleğin çarkından

Çak kralına, hem de tahtında

Yorulmuştuk biz açlıktan

Şimdi iki araba var otoparkımda

Çocukluğum betonların altında

Yıksa bi' gelip Cüneyt Arkın da

İstanbul bence bi' kaşarsın

Yeditepe var ayağının altında

Simitlerin de ateş pahası

İzmarit yiyo' vapurdaki martın da

Utandım, ah

Söylemem neden, biliyorsun

Yolum uzun, gidiyordum

«Suçlusun sen"diyorsun

Bi' eksik, bi' fazla hepsi dursun

Tamamdır, ah

«Düştüm, el ver"diyorsun

Doğduk ölcez, biliyorsun

Görmeyen göz kör olsun, yok oldum

Düşman senle mutlu olsun

Beklemeyi bilmek (Öf)

Urgan ilmek ilmek

Boynuma dolandı ölüm, kısmet

Hayatın yarısı gözyaşı silmek

Olasılıkları kendin yarat

Şans hazır olana güler içim kara

Gözüm ışık saçar, mezarda hava

Solumaya alıştı ciğerim anam

Sonu tatlı biten tek şey masallar

İdam sehpasından atar kahkaha

Başladığın işi bitir evlat

Ben yılan değilim, gel sarıl bana

Boynum kıldan ince, zıpla icab edince

Bıçakları bile keskin, vurma dibe verme fire

Kurtlar girdi inine, öter siren ince ince

Ustam hep yazar

Çırak hep bakar

Öğrenir hayat zor

Ellerinden kayar

Durmaz akar kan

Kurnaz düşmanlar

(Kabusa dönen rüyalar)

(Kaçar dünyadan)

Ik schaam me, ah

Ik zal je niet vertellen waarom, weet je?

Mijn weg is lang, ik ging

Je zegt "je bent schuldig"

Eén minder, één meer, laat staan ​​allemaal

oke, ah

Je zegt: "Ik ben gevallen, geef me een hand"

We worden geboren, we sterven, weet je?

Laat het blinde oog blind zijn, ik ben weg

Moge de vijand blij met je zijn

Ja, ik heb astma in mijn longen

dode kinderen op mijn rug

Schepen vertrekken niet vanaf het dok

Zullen we op onze veertigste uit de weg gaan?

Hef het glas op mijn nieuwe nummer

Houdt de tas vast in het pretpark

Apo ging door het rad van fortuin

Aan de koning van de khak, en op zijn troon

we waren de honger beu

Nu staan ​​er twee auto's op mijn parkeerplaats

Mijn jeugd ligt onder het beton

Kom en was Cüneyt Arkın

Istanbul, ik denk dat je een frons zult hebben

Er is Yeditepe onder je voeten

Bagels gaan ook ten koste van vuur

Sigaret eten maar ook de zeemeeuw op de veerboot

Ik schaam me, ah

Ik zal je niet vertellen waarom, weet je?

Mijn weg is lang, ik ging

Je zegt "je bent schuldig"

Eén minder, één meer, laat staan ​​allemaal

oke, ah

Je zegt: "Ik ben gevallen, geef me een hand"

We worden geboren, we sterven, weet je?

Laat het blinde oog blind zijn, ik ben weg

Moge de vijand blij met je zijn

Weten te wachten (Ugh)

touw lus lus

Dood gewikkeld om mijn nek, lot

halfwaardetijd veeg tranen weg

Creëer je eigen mogelijkheden

Het fortuin lacht om degenen die er klaar voor zijn, mijn hart is donker

Mijn oog schijnt, de lucht in het graf

Mijn lever raakte gewend aan ademen

Het enige dat zoet eindigt, zijn sprookjes

Gelach uit de dodencel

Maak af waar je aan begonnen bent zoon

Ik ben geen slang, kom me knuffelen

Mijn nek is dunner dan een haar, spring indien nodig

Zelfs de messen zijn scherp, raak de bodem niet!

De wolven kwamen zijn hol binnen, de sirene piept zacht

Mijn meester schrijft altijd

De leerling kijkt altijd

leert dat het leven moeilijk is

glijdt uit je handen

non-stop bloedstroom

sluwe vijanden

(Dromen die nachtmerries worden)

(Ontsnapt aan de wereld)