Kinderwald - Ewigheim

In den Wipfeln mancher Bäume

Streift der Wind nicht nur Geäst

Hier und da ein Kinderleib

Der die Beinchen baumeln lässt

Sonnenstrahlen küssen Fleisch

Das gestern noch voll Leben war

Schaut man nur und riecht es nicht

Scheint, es schläft und träume gar

So wie einst in kleinen Betten

Als ich kam in kalter Nacht

Um alle in den Sack zu stecken

Habe sie hierher gebracht, und

Aufgeknüpft an langen Seilen

Brechen dicke Knoten Knochen

Jede Schlinge ein Genick

Hals für Hals ist durchgebrochen

Kindlein, Kindlein tief im Wald

Glaub mir, nichts ist bös gemeint

Ein Samen fiel zu tief im Ei

Bricht, tue ich nichts, die Welt entzwei

Kindlein, Kindlein tief im Wald

Glaub mir, nichts ist bös gemeint

Ich wünsch mir nur, dass Sonnenlicht

Auf Schmutz befreite Erde scheint

Jedes Kind ein Stück Natur

Ich hab es ihr zurück gegeben

Denn ein paar Jahre später nur

Führt ein Kind ein Menschenleben

Wird zum kleinen Teil der Rasse

Ohne Weg und frei von Zielen

Und es wird genau wie ich

Tag ein Tag aus mit Leben spielen

Kindlein, Kindlein tief im Wald

Glaub mir, nichts ist bös gemeint

Ein Samen fiel zu tief im Ei

Bricht, tue ich nichts, die Welt entzwei

Kindlein, Kindlein tief im Wald

Glaub mir, nichts ist bös gemeint

Ich wünsch mir nur, dass Sonnenlicht

Auf Schmutz befreite Erde scheint…

… wenn alle Äste dicht bestückt

Häng auch ich mich in den Wind

In de toppen van sommige bomen

De wind strijkt niet alleen langs takken

Hier en daar een kinderlichaam

Wie bungelt zijn benen

Zonnestralen kussen vlees

Dat was vol leven gisteren

Je kijkt en ruikt het niet

Het lijkt erop dat het slaapt en zelfs droomt

Net als een keer in kleine bedden

Toen ik in een koude nacht kwam

Om iedereen in de zak te stoppen

Ik heb haar hierheen gebracht, en

Vastgebonden aan lange touwen

Breek dikke botknobbels

Elke strop een nek

Nek om nek brak door

Kleine kinderen, kleine kinderen diep in het bos

Geloof me, niets is slecht bedoeld

Een zaadje viel te diep in het ei

Pauzes, ik doe niets, de wereld in twee

Kleine kinderen, kleine kinderen diep in het bos

Geloof me, niets is slecht bedoeld

Ik wens alleen dat zonlicht

Op vuil bevrijde aarde schijnt

Ieder kind een stukje natuur

Ik heb het haar teruggegeven

Want pas een paar jaar later

Leidt een kind een mensenleven?

Wordt een klein onderdeel van het ras

Zonder pad en vrij van doelen

En het zal net als ik zijn

Dag in dag uit spelen met het leven

Kleine kinderen, kleine kinderen diep in het bos

Geloof me, niets is slecht bedoeld

Een zaadje viel te diep in het ei

Pauzes, ik doe niets, de wereld in twee

Kleine kinderen, kleine kinderen diep in het bos

Geloof me, niets is slecht bedoeld

Ik wens alleen dat zonlicht

Op vuilvrije aarde schijnt...

... als alle takken dichtbevolkt zijn

Ik hang mezelf ook in de wind