Besessen & entseelt - Ewigheim

Ein kleiner Mensch, besessen von der Welt

Die ihm nichts schenken will und doch am Leben hält

Mehr schlecht als recht, was da kriecht auf allen Vieren

Doch schlimmer als zu sterben ist, seine Seele zu verlieren

Ein kleiner Mensch, das Herz naiv und rein

Bekommt heut' beigebracht, was es heißt, ein Mensch zu sein

Lernt die Lüge lieben, dass Verrat die neue Treue

Ein Leben ohne Seele einfach ist und ein Leben ohne Reue

Du bist besessen und entseelt, mein Freund

Doch das ist nicht so schlimm, wie’s klingt

Weil alle hier so sind

Du bist besessen und entseelt, mein Freund

Der Traum ist tot und ausgeträumt

Ein kurzer Schmerz, als dein Seelchen dich verlässt

Sein Platz bleibt leer, für immer

Mach dich ganz klein, nimm hin die Pest

Auf dass sie schmeckt wie roter Wein

Een klein mens geobsedeerd door de wereld

Wie wil hem niets geven en houdt hem toch in leven

Meer slecht dan goed, wat kruipt er op handen en voeten

Maar erger dan doodgaan is je ziel verliezen

Een kleine man, het hart naïef en puur

Leer vandaag wat het betekent om een ​​mens te zijn

Leer van de leugen te houden, dat verraad de nieuwe loyaliteit

Een leven zonder ziel is makkelijk en een leven zonder spijt

Je bent bezeten en zielloos, mijn vriend

Maar dat is niet zo erg als het klinkt

Omdat iedereen hier zo is

Je bent bezeten en zielloos, mijn vriend

De droom is dood en gedroomd

Een korte pijn wanneer je ziel je verlaat

Zijn plaats blijft leeg, voor altijd

Maak jezelf heel klein, accepteer de pest

Moge het naar rode wijn smaken