24/7 - Ewigheim

Irgendwo in der Tiefe hält dein Schicksal Gericht

Wartest du auf das Zeichen, auf ein Lichtlein im Nichts

Das irgendwann am Ende der Nacht

Einen Weg in die Unschuld für dich sichtbar gemacht

Lass uns das Lichtlein sein, deinen Weg gen Eden teilen

Ewigheim, nur heim alle Wunden werden heilen

Lass uns das Lichtlein sein, dir diesen letzten Weg bereiten

24/7 und eintausend Möglichkeiten

Ein letztes Mal auf Knien durch den Morast,

Der dich Tag für Tag verdorben, am Ende fast gefressen hat

Kriechst du voran, wohin weißt du nicht,

Suchst das Ende des Weges wie die Motte das Licht

Ein kleines Leben vergeht am Horizont

Ein Traum zerbricht, lass los mein Freund und wehr dich nicht

Ein kleines Leben vergeht am Firmament

Ein Traum zerbricht, lass los mein Freund und wehr dich nicht

Ergens beneden houdt je lot een oordeel in

Wacht je op het teken, op een klein lichtje in de leegte

Dat ergens aan het eind van de nacht

Een pad naar onschuld voor jou zichtbaar gemaakt

Laat ons het kleine licht zijn, deel je weg naar Eden

Eeuwig thuis, alleen thuis zullen alle wonden helen

Laat ons het kleine lichtje zijn, bereid dit laatste pad voor je voor

24/7 en duizend mogelijkheden

Nog een laatste keer op mijn knieën door het moeras,

Die je dag in dag uit verwend heeft, je uiteindelijk bijna heeft opgegeten

Kruip je vooruit, waar weet je niet?

Je zoekt het einde van de weg zoals de mot het licht zoekt

Een beetje leven gaat voorbij aan de horizon

Een droom breekt, laat mijn vriend los en vecht niet terug

Een beetje leven gaat voorbij aan het firmament

Een droom breekt, laat mijn vriend los en vecht niet terug