Вертолеты - Евгений Гришковец, Бигуди

Они настигают везде, от них невозможно укрыться.

От них нельзя спрятаться ни на островах,

ни в самых защищённых частных владениях.

От них нет спасения, спастись невозможно.

Вот например, ты решил сегодня не пить,

Потому что она ждёт.

Она ждёт тебя…

Но банкет, правда тебе удалось сбежать с банкета,

Но ты успел выпить немного шампанского

И довольно много коньяку.

Хорошего коньяку, но много…

Но ты думаешь, я ещё полон сил…

Ты бросаешься в такси, потому что она ждёт,

Закрываешь глаза, И как только ты закрыл глаза,

Твоё такси настигает эскадрилья вертолётов,

И эти вертолёты расручивают и город, и такси и тебя,

И ты понимаешь, Что сегодня тебя уже никто

И нигде не дождётся…

Вертолёты…

Вертолёты найдут тебя обязательно.

у тебя нет шансов.

Даже хорошим весенним днём ты выходишь из дома,

Чтобы погулять с друзьями, и гуляешь,

А сирень, и запахи, и тепло,

И ты пьёшь пиво везде, с друзьями,

Потом обедаешь где-то и выпиваешь водочки,

А потом опять гуляешь и снова пьёшь пиво,

А потом встречаешь её, гуляешь с ней

И пьешь тоже самое, что пьет она,

То есть что-то такое сладкое и липкое.

А ближе к полуночи ты доводишь её до её дома,

Последним движением забираешь с её плеч свой пиджак,

И идешь домой что-то напевая.

Садишься на скамейку чтобы покурить,

Но как только ты откинулся на скамейку

И выпустил дым изо рта, закрыв глаза,

Тут же из-за кустов сирени вылетают вертолёты,

Они сбывают своими винтами цветы сирени,

И твоя скамейка начинает выкручиваться

из земли против часовой стрелки…

Вертолёты…

Или ты долго пил, с кем-то спорил и пил снова,

И опять пил и спорил,

А потом возвращаешься домой, один, заходишь домой,

А дома так чудесно, так свежо, лето,

Колышется штора возле балконной двери,

И ты думаешь, как хорошо, что я никого с собой не привёл,

Думаешь что душ примешь завтра, доходишь до постели,

Сбрасываешь одежду прямо на пол, Бросаешься в свежую постель,

И только твой затылок касается прохладной подушки,

как тут же в балконную дверь и в форточку влетают вертолёты,

Ты открываешь глаза, они исчезают,

Но лучше уже не становится,

Ты не можешь долго держать глаза открытыми,

Они снова закрываются, И вертолёты проводят ответную атаку,

И ты понимаешь, что на утро тебя ждёт страдание,

И одиночество в этом страдании…

Вертолёты…

Ze halen overal in, het is onmogelijk om je voor hen te verbergen.

Je kunt je niet voor hen verbergen op de eilanden,

niet in de meest beschermde particuliere landgoederen.

Er is geen redding van hen, het is onmogelijk om gered te worden.

Je hebt bijvoorbeeld besloten om vandaag niet te drinken,

Omdat ze wacht.

Ze wacht op je...

Maar het banket, ben je erin geslaagd om te ontsnappen aan het banket,

Maar het is je gelukt om wat champagne te drinken

En heel veel cognac.

Goede cognac, maar veel ...

Maar je denkt dat ik nog steeds vol kracht ben...

Je springt in een taxi omdat hij staat te wachten

Sluit je ogen, en zodra je je ogen sluit,

Uw taxi wordt ingehaald door een squadron helikopters

En deze helikopters zorgen voor de stad, en taxi's, en jij,

En je begrijpt dat je vandaag niemand bent

En het zal nergens wachten...

helikopters…

Helikopters zullen je zeker vinden.

je maakt geen kans.

Zelfs op een mooie lentedag verlaat je het huis,

Om een ​​wandeling te maken met vrienden, en je loopt,

En lila, en geuren, en warmte,

En je drinkt overal bier, met vrienden,

Dan ga je ergens lunchen en wodka drinken,

En dan loop je weer en drink je weer bier,

En dan ontmoet je haar, loop met haar mee

En jij drinkt hetzelfde als zij drinkt,

Dat wil zeggen, zoiets zoets en plakkerigs.

En dichter bij middernacht breng je haar naar haar huis,

Met de laatste beweging haal je je jas van haar schouders,

En je gaat naar huis om iets te zingen.

Je zit op een bankje om te roken,

Maar zodra je achterover leunde op de bank

En hij blies rook uit zijn mond, sloot zijn ogen,

Meteen vliegen helikopters achter de seringenstruiken uit,

Ze verkopen lila bloemen met hun schroeven,

En je bank begint te draaien

tegen de klok in uit de grond...

helikopters…

Of je hebt lang gedronken, ruzie gemaakt met iemand en weer gedronken,

En weer dronk hij en argumenteerde,

En dan ga je naar huis, alleen, ga je naar huis,

En thuis is het zo heerlijk, zo fris, zomer,

Het gordijn zwaait bij de balkondeur,

En je denkt dat het goed is dat ik niemand mee heb genomen,

Je denkt dat je morgen gaat douchen, je gaat naar bed,

Je kleren op de grond gooien, jezelf in een fris bed werpen,

En alleen de achterkant van je hoofd raakt het koele kussen,

hoe helikopters regelrecht naar binnen vliegen door de balkondeur en door het raam,

Je opent je ogen, ze verdwijnen

Maar het wordt niet beter

Je kunt je ogen niet lang open houden

Ze sluiten weer en de helikopters nemen wraak

En je begrijpt dat het lijden je wacht in de ochtend,

En eenzaamheid in dit lijden...

helikopters…