Кратко (prod.by Fargo) - Эрика Лундмоен

Никого нет позади.

Не оборачивайся.

Растворимся вдали.

Не расстраивайся.

Ты меня назови.

Оберни милый взгляд.

Голосом, что внутри посылаешь заряд.

Завтра будет лучше, если просто посмотреть,

Через призму жизни можешь себя ты узреть.

Так ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

На слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко

Ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

На слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко (о-оу)

И, я!

И, я!

И, я!

М-м-м

И, я!

И, я!

И, я!

М-м-м

И, я!

И, я!

И, я!

М-м-м

Меня тянет к тебе вдруг, мой самый милый друг.

Я хотела позабыть обо всём, что у нас вокруг.

Но касание рук, как конец душевных мук.

Словно бесконечный круг этот бесконечный круг.

Завтра будет лучше, если просто посмотреть,

Через призму жизни можешь себя ты узреть.

Так ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

На слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко

Ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

На слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко (о-оу).

Так ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

На слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко

Так ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

И на слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко (о-оу).

Так ровно, но не так гладко

К тебе я больше не падка

На слова, что как

Грозы осадков

Я вспомню всё очень кратко

Er staat niemand achter.

Draai je niet om.

Laten we oplossen.

Maak je geen zorgen.

Jij belt mij.

Kijk eens schattig.

De stem die een lading naar binnen stuurt.

Morgen zal beter zijn als je gewoon kijkt

Door het prisma van het leven kun je jezelf zien.

Zo glad, maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

Op de woorden dat hoe?

onweersbuien

Ik zal alles heel kort onthouden

Glad, maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

Op de woorden dat hoe?

onweersbuien

Ik zal me alles heel kort herinneren (oh-oh)

En ik!

En ik!

En ik!

mmm

En ik!

En ik!

En ik!

mmm

En ik!

En ik!

En ik!

mmm

Ik voel me plotseling tot je aangetrokken, mijn beste vriend.

Ik wilde alles vergeten wat we om ons heen hebben.

Maar de aanraking van handen, als het einde van mentale angst.

Als een eindeloze cirkel deze eindeloze cirkel.

Morgen zal beter zijn als je gewoon kijkt

Door het prisma van het leven kun je jezelf zien.

Zo glad, maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

Op de woorden dat hoe?

onweersbuien

Ik zal alles heel kort onthouden

Glad, maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

Op de woorden dat hoe?

onweersbuien

Ik zal me alles heel kort herinneren (oh-oh)

Zo glad, maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

Op de woorden dat hoe?

onweersbuien

Ik zal alles heel kort onthouden

Zo soepel maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

En op de woorden dat hoe

onweersbuien

Ik zal me alles heel kort herinneren (oh-oh)

Zo soepel maar niet zo soepel

Ik val niet meer voor je

Op de woorden dat hoe?

onweersbuien

Ik zal alles heel kort onthouden