Armas Químicas E Poemas - Engenheiros Do Hawaii

Eu me lembro muito bem, como se fosse amanhã

O sol nascendo sem saber o que iria iluminar

Eu abri meu coração como se fosse um motor

E na hora de voltar sobravam peças pelo chão

Mesmo assim eu fui à luta…

Eu quis pagar pra ver

Pra ver o que?

Aonde leva essa loucura

Qual é a lógica do sistema

Onde estavam as armas químicas

E o que diziam os poemas

Afinal de contas

O que nos trouxe até aqui, medo ou coragem?

Talvez nenhum dos dois

Sopra o vento um carro passa pela praça

E já foi… já foi

Por acaso eu fui à luta… eu quis pagar pra ver

Pra ver o que?

Aonde leva essa loucura

Qual é a lógica do sistema

Onde estavam as armas químicas

E o que diziam os poemas

O tempo nos faz esquecer o que nos trouxe até aqui

Mas eu lembro muito bem como se fosse amanhã

Quem prometeu descanso em paz

Mas só pra depois dos comerciais?

E quem ficou pedindo mais

Armas químicas e poemas?

Ik herinner het me nog heel goed, alsof het morgen was

De zon komt op zonder te weten wat er zou oplichten

Ik opende mijn hart alsof het een motor was

En tijd om terug te keren, er lagen nog stukken op de vloer

Toch ging ik vechten...

Ik wilde betalen om te zien

Om te zien wat?

Waar leidt deze waanzin naar toe?

Wat is de logica van het systeem?

Waar waren de chemische wapens?

En wat de gedichten zeiden

Ten slotte

Wat bracht ons hier, angst of moed?

misschien geen van beide

De wind blaast een auto over het plein

En het is weg... het is weg

Toevallig ging ik naar het gevecht... Ik wilde betalen om te zien

Om te zien wat?

Waar leidt deze waanzin naar toe?

Wat is de logica van het systeem?

Waar waren de chemische wapens?

En wat de gedichten zeiden

De tijd doet ons vergeten wat ons hier heeft gebracht

Maar ik herinner me heel goed alsof het morgen was

Wie beloofde rust in vrede

Maar alleen voor na de reclames?

En wie bleef maar om meer vragen?

Chemische wapens en gedichten?