Nunca Mais - Engenheiros Do Hawaii

Não é o que se pode chamar de uma história original

Mas não importa, é a vida real

Acordar de madrugada vindo de outro planeta, sentir-se só

Uma criança num berço de ouro e a ferrugem ao seu redor

Os muros da cidade falavam alto demais

Coisas que ela não podia mudar nem suportar

Ela quis voltar para casa, cansou da violência que ninguém mais via

Viu milhões de fotografias e achou todas iguais

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar, nunca mais

Ofereci abrigo, um lugar para ficar

E ela me olhou como se soubesse desde o início que eu também não era dali

E quando sorriu, ficou ainda mais bonita

Tinha a força de quem sabe que a hora certa vai chegar

Lágrimas no sorriso, mãe e filha, chuva e sol

Segredos que não podia guardar, e não conseguia contar

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar, nunca mais

Ainda ando pelas mesmas ruas

A cidade cresce e tudo fica cada vez menor

Agora eu sei que a vida não é um jogo de palavras cruzadas onde tudo se encaixa

O que será que ela quis dizer?

Cinco letras, começando com a letra «A»

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar (Nunca mais, nunca mais)

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar (Conta pra mim, conta pra mim)

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar (Nunca mais, nunca mais)

Conta pra mim o que te fez chorar

Nunca mais quero te ver chorar (Nunca mais)

Não, nunca mais quero te ver chorar, nunca mais (Nunca mais)

Het is niet wat je een origineel verhaal kunt noemen

Maar het maakt niet uit, het is het echte leven

'S Morgens vroeg wakker worden van een andere planeet, je alleen voelen

Een kind in een gouden wieg en de roest eromheen

De stadsmuren spraken te luid

Dingen die ze niet kon veranderen of verdragen

Ze wilde naar huis, ze werd het geweld beu dat niemand anders zag

Zag miljoenen foto's en dacht dat ze allemaal hetzelfde waren

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen, nooit meer

Ik bood onderdak, een plek om te verblijven

En ze keek me aan alsof ze vanaf het begin wist dat ik daar ook niet vandaan kwam

En toen ze lachte, werd ze nog mooier

Ik had de kracht van wie weet dat het juiste moment zal komen

Tranen in de glimlach, moeder en dochter, regen en zon

Geheimen die ik niet kon bewaren en niet kon vertellen

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen, nooit meer

Ik loop nog steeds door dezelfde straten

De stad groeit en alles wordt kleiner en kleiner

Nu weet ik dat het leven geen kruiswoordpuzzel is waarin alles past

Wat bedoelde ze?

Vijf letters, beginnend met de letter «A»

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen (Nooit meer, nooit meer)

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen (Vertel me, vertel me)

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen (Nooit meer, nooit meer)

Vertel me wat je aan het huilen maakte

Ik wil je nooit meer zien huilen (nooit meer)

Nee, ik wil je nooit zien huilen, nooit meer (nooit meer)