Dal basso - Emis Killa

Per un attimo guardate giù

Dove c'è solo vergogna e pattume

Partito dal basso per farmi sentire

Quindi col cazzo che abbasso il volume

Capo del rap, la mia umiltà

Non c’entra niente coi capi firmati

Se spendo due pali da Gucci

È perché da bamboccio giravo con gli abiti usati

Sono sempre lo stesso

Solo che adesso c'è il sole e io spero non piova

Mani ovunque come una piovra

Per non fare la fine di Povia

Non mi stupisco di quanto è successo

Tanto è sempre la solita storia

Da pezzente ti vogliono bene

Ma se fai successo la gente ti odia

La mia musica è chimica

Poche le cose che tengo in considerazione

Autostima, autocelebrazione

Meglio che l’autocommiserazione

La gente vocifera di ciò che ottengo

Non considera il tempo che spendo

Sapesse che freddo in quell’appartamento

Per poco crepavo di assideramento

Ho rischiato e chi c’era lo sa

Ogni stronzata si spiffera al vento

Questo paese è una figa dentata

Ed Emis Killa lo infilerà dentro

Molta più grana, molte più grane

Non c’ho più fame, non c'è che fama

Mo che la mia stessa gente mi infama

Com'è successo con Dolce & Gabbana

Nella mia vita ho provato di tutto per essere al top

Non mi scambiare per certi perdenti

Io ho preso coi denti ogni cosa che ho

Porte sbattute sopra la mia faccia

Fino all’altro ieri dicevano: «No»

E oggi che passo per strada brillando li sento che dicono: «Wooh»

La vita è bastarda io avevo due opzioni per scalare quella montagna

Riempire quintali di carta

O in banca col passamontagna

Oggi mamma è commossa e piange

Perché ogni volta che faccio show

Quando salgo sul palco fanno: «Woooh»

È morto Emiliano, ma con Emis Killa nei dischi è rinato

Dalla scena ero discriminato, ora sui loro dischi ci cago

Spietato e iracondo

Musica killa, proiettili in radio

Perché quando vieni dal fondo

Pensi: «Col cazzo, fra', che ci ricado»

E i cantanti che un tempo sfottevano i rapper

Non muovono il collo da tempo

Ora che li hanno messi da parte

La loro invidia si colloca al centro

Ora stanno con la luna storta

Davanti all’ufficio di collocamento

Mentre per me, frate', è festa ogni giorno

E ogni sera una torta e una zoccola dentro

E bravo chi non si accontenta

Chi non ha chances se le inventa

Macchine che fanno 280

Ma voglio che ci vedano bene, giriamo a 30

Perché chi non ha niente ciò che ottiene lo ostenta

Facciamo i conti, fanculo l’oste

Dai portici a dentro 'sti posti

Che tengono chiusi se siamo noi ospiti

Ostici, mandiamo indietro le ostriche

Blocco Rex, figlio di stirpe di schiavi

E non cambio su un trono da Re

Perché puoi togliere Killa dal Blocco

Ma non puoi togliere il Blocco da me

Io che so ancora di polvere e fango

E non temo nessuno di questi maiali

Perché nel fango ci sono cresciuto

E so fottervi senza sporcarmi le mani, bwoy

Kijk even naar beneden

Waar alleen schaamte en afval is

Feest van beneden om me te laten voelen

Dus verdomme ik zet het volume lager

Rapbaas, mijn nederigheid

Het heeft niets te maken met merkkleding

Als ik twee palen bij Gucci . doorbreng

Het is omdat ik als kind met gebruikte kleding rondliep

Ik ben altijd hetzelfde

Alleen is het nu zonnig en ik hoop dat het niet regent

Overal handen als een octopus

Om niet te eindigen als Povia

Ik ben niet verbaasd over wat er is gebeurd

Het is dus altijd hetzelfde verhaal

Als een bedelaar houden ze van je

Maar als je succesvol bent, haten mensen je

Mijn muziek is chemie

Weinig dingen waar ik rekening mee houd

Zelfrespect, zelfviering

Beter dan zelfmedelijden

Mensen zijn geruchten over wat ik krijg

Het houdt geen rekening met de tijd die ik besteed

Hij wist hoe koud het was in dat appartement

Ik stierf bijna aan bevriezing

Ik nam een ​​risico en wie daar was weet het

Alle onzin waait in de wind

Dit land is een getande poes

En Emis Killa zal het erin steken

Veel meer graan, veel meer graan

Ik heb geen honger meer, er is niets dan roem

Nu maken mijn eigen mensen me belachelijk

Zoals gebeurde met Dolce & Gabbana

In mijn leven heb ik alles geprobeerd om bovenaan te staan

Verwar me niet voor een paar losers

Ik nam alles wat ik heb met mijn tanden

Deuren sloegen dicht over mijn gezicht

Tot eergisteren zeiden ze: "Nee"

En vandaag als ik de straat glinsterend voorbij zie komen, hoor ik ze zeggen: "Wooh"

Het leven is een klootzak. Ik had twee opties om die berg te beklimmen

Vul tonnen papier

Of op de bank met een bivakmuts

Vandaag is mama ontroerd en huilt

Want elke keer als ik shows doe

Als ik op het podium kom, zeggen ze: "Woooh"

Emiliano stierf, maar met Emis Killa in de archieven werd hij herboren

Vanaf de scène werd ik gediscrimineerd, nu op hun platen schijt ik

Meedogenloos en boos

Killa-muziek, kogels op de radio

Want als je van onderuit komt

Je denkt: "Verdomme, bro, ik val erop terug"

En de zangers die ooit grappen maakten over rappers

Ze hebben hun nek al lang niet meer bewogen

Nu ze ze opzij hebben gezet

Hun jaloezie staat centraal

Nu zijn ze bij de scheve maan

Voor het arbeidsbureau

Terwijl het voor mij, broer, elke dag een feest is

En elke avond een taart en een hoer binnen

En degenen die niet tevreden zijn, zijn goed

Degenen die geen kansen hebben, vinden ze uit

Machines die 280 . maken

Maar ik wil dat ze ons goed zien, we worden 30

Want wie niets heeft, wat hij krijgt, pronkt ermee

Laten we de wiskunde doen, fuck de gastheer

Van de arcades tot in deze plaatsen

Die gesloten houden als we te gast zijn

Obstics, laten we de oesters terugsturen

Block Rex, zoon van een geslacht van slaven

En ik verander niet naar de troon van een koning

Omdat je Killa van het blok kunt halen

Maar je kunt het blok niet van me afpakken

Ik die nog weet van stof en modder

En ik ben voor geen van deze varkens bang

Omdat ik ben opgegroeid in de modder

En ik kan je neuken zonder mijn handen vuil te maken, bwoy