Tropeços Naturais - Emílio Santiago

Você teima, em me fazer provocações

Desafios

Em tocar, mexer com as minhas emoções

Com meus brios

Que bobagem, isso não tem nada a ver

Eu lhe peço

Não precisa torturar meu coração

Eu confesso

Te amo tanto, que talvez

Faltem palavras pra dizer

Me causa espanto saber que você não vê

Se você tem alguma coisa contra mim

Por que não diz?

Eu sou capaz de tudo pra te ver feliz

Portanto, pare de me provocar ciúmes

Por favor

Pra não apagar as chamas do meu grande amor

Ou você quer me conquistar

Ou então me mata de paixão

Pra quê?

Se eu já te dei por bem

Meu coração

Se te magoei

Se eu falei demais

Me desculpe

Mas não chore, deixe tudo isso para trás

Não se culpe

Essas coisas são tropeços naturais

Do caminho

Só está livre desse mal quem vive sozinho

Je staat erop me te plagen

Uitdagingen

In aanraken, knoeien met mijn emoties

met mijn trots

Wat een onzin, dit heeft niets te maken

Ik vraag u

Het is niet nodig om mijn hart te martelen

ik beken

Ik hou zoveel van je dat misschien

sprakeloos

Het verbaast me te weten dat je niet ziet

Als je iets tegen me hebt

Waarom zeg je niet?

Ik kan er alles aan om je gelukkig te zien

Dus stop met me jaloers te maken

Alsjeblieft

Om de vlammen van mijn grote liefde niet te doven

Of wil je mij veroveren

Of het doodt me met passie

Waarvoor?

Als ik je al voorgoed heb gegeven

Mijn hart

Als ik jou pijn doe

Als ik te veel praat

mijn excuses

Maar huil niet, laat het allemaal achter

Geef jezelf niet de schuld

Deze dingen zijn natuurlijke struikelblokken

van het pad

Alleen zij die alleen wonen zijn vrij van dit kwaad