Lei do silêncio - Emílio Santiago

Te vejo sempre tão calado, não dá pra entender

Eu puxo conversa querendo saber

Qual é a razão dessa atitude

Mas você me olha sem nada a dizer

De cara amarrada isso não é normal

Nem mesmo brigamos pra ficar de mal

Impondo entre a gente a lei do silêncio

Você me castiga e eu nem sei por quê

É quando no meio da noite

Eu acordo assanhado

Querendo um chamego

Te beijo e te abraço

Com tanto desejo e tanta paixâo

Meu sonho de amor se transforma

Em um pesadelo

Você nos meus braços parece de gelo

Se deixando amar sem nenhuma emoção

Amor me diz o que eu fiz

Será que tem prazer

Me ver infeliz

Meu bem, já chega por favor

Eu não aguento mais

Essa falta de amor

Ik zie je altijd zo stil, ik kan het niet begrijpen

Ik begin een gesprek om het te weten

Wat is de reden voor deze houding?

Maar je kijkt me aan zonder iets te zeggen

Gefrustreerd, dit is niet normaal

We vechten niet eens om ziek te worden

De wet van stilte onder ons opleggen

Je straft me en ik weet niet eens waarom

Het is wanneer in het holst van de nacht

Ik word opgewonden wakker

Een knuffel willen

Ik kus je en ik knuffel je

Met zoveel verlangen en zoveel passie

Mijn droom van liefde is getransformeerd

In een nachtmerrie

Je voelt in mijn armen als ijs

Jezelf laten liefhebben zonder enige emotie

Liefde vertelt me ​​wat ik deed

heb je plezier?

zie me ongelukkig

Lieverd, dat is genoeg, alsjeblieft.

ik kan het niet meer aan

Dit gebrek aan liefde