Mufete - Emicida

Rangel, Viana, Golfo, Cazenga Pois

Marçal, Sambizanga, Calemba 2

One luv, amor pu ceis

Djavan me disse uma vez

Que a terra cantaria ao tocar meus pés

Tanta alegria fez brilhar minha tês

Arte é fazer parte, não ser dono

Nobreza mora em nóiz, não num trono

Logo somos reis e rainhas, somos

Mesmo entre leis mesquinhas vamos

Gente, só é feliz

Quem realmente sabe que a África não é um país

Esquece o que o livro diz, ele mente

Ligue a pele preta a um riso contente

Respeito sua fé, sua cruz

Mas temos duzentos e cinquenta e seis odus

Todos feitos de sombra e luz, bela

Sensíveis como a luz das velas

(tendeu?)

Rangel, Viana, Golfo, Cazenga Pois

Marçal, Sambizanga, Calemba 2

Tá na cintura das mina de cabo verde

E nos olhares do povo em Luanda

Nem em sonho eu ia saber que

Cada lugar que eu pisasse daria um samba

Numa realidade que mói

Junta com uma saudade que é mansinha mais dói

Tanta desigualdade, a favela os boy

Atrás de um salario uma pá de super herói

Louco tantos orfeus, trancados

Nos contrato de quem criou o pecado

Dorme igual flor num gramado

E um vira lata magrinho de aliado

Brusco pick o cantar de pneus

Dizem que o diabo veio nos barcos dos europeus

Desde então o povo esqueceu

Que entre os meus todo mundo era Deus

E eu não sabia mais se tava em casa ou se eu tava viajando, certo mano?

Meu coração ficou com todos meus irmãos, todas minhas irmãs que eu encontrei

pelo mundo, certo?

Queria agradecer a todos eles…

Rangel, Viana, Golfo, Cazenga Pois

Marçal, Sambizanga, Calemba 2

Já dizia o poeta:

A África está nas crianças e o mundo está por fora

Muito obrigado

Rangel, Viana, Golfo, Cazenga Pois

Marçal, Sambizanga, Calemba 2

Een liefde, zoete liefde

Djavan vertelde me ooit

Dat de aarde zou zingen als ze mijn voeten aanraakte

Zoveel vreugde deed mijn T-shirt glanzen

Kunst is om een ​​onderdeel te zijn, niet om de eigenaar te zijn

Adel leeft in noiz, niet op een troon

Binnenkort zijn we koningen en koninginnen, we zijn

Zelfs onder kleine wetten gaan we

mensen, gewoon blij

Wie weet echt dat Afrika geen land is

Vergeet wat het boek zegt, het liegt

Verbind een zwarte huid met een tevreden glimlach

Ik respecteer je geloof, je kruis

Maar we hebben tweehonderdzesenvijftig odus

Allemaal gemaakt van schaduw en licht, prachtig

Gevoelig als kaarslicht

(verzorgd?)

Rangel, Viana, Golfo, Cazenga Pois

Marçal, Sambizanga, Calemba 2

Het is in de taille van de mijnen in Cabo Verde

En in de ogen van de mensen in Luanda

Zelfs in een droom zou ik dat niet weten

Elke plaats die ik betreed, zou een samba geven

In een realiteit die maalt

Samen met een verlangen dat zacht is maar pijn doet

Zoveel ongelijkheid, de favela os boy

Achter een salaris een superheldenschop

Gek zoveel orpheus, op slot

In de contracten van degene die de zonde heeft geschapen

Slaap als een bloem op een gazon

En een mager blikje bondgenoot

Brusco kiest het zingen van banden

Ze zeggen dat de duivel in de boten van Europeanen kwam

Sindsdien zijn mensen het vergeten

Dat onder mijn iedereen God was

En ik wist niet meer of ik thuis was of dat ik op reis was, toch?

Mijn hart ging uit naar al mijn broers, al mijn zussen die ik ontmoette

over de hele wereld, toch?

Ik wilde ze allemaal bedanken...

Rangel, Viana, Golfo, Cazenga Pois

Marçal, Sambizanga, Calemba 2

De dichter zei al:

Afrika zit in de kinderen en de wereld is buiten

Heel erg bedankt