Paisagem - Emicida

Cheira à pólvora, frio de mármore

Vê que agora há quantas árvores

Condecora nossos raptores

Nos arredores tudo já pertence aos roedores

É hora que o vermelho colore o folclore

É louco como adianta pouco, mas ore

Com sorte, talvez piore

Não se iluda, pois nada muda

Então só contemple as flores

E acende a brasa, esfregue as mãos

Desabotoa um botão da camisa

Sinta-se em casa, imagine o verão

Ignore a radiação da brisa

Sintoniza o estéreo com seu velho jazz

Pra um pesadelo estéril até durou demais

Reconheça sério que o mal foi sagaz

Como um bom cemitério tudo está em paz

Em paz

Em paz

Em paz

Em paz

Tudo está em paz

Em paz

Em paz

Em paz

Tudo está em paz

Com o peso dos dias nas costas brindamos com fel

Num silêncio que permite ouvir as nuvem raspar o céu

Sem faróis nos faróis, descendentes de faraós ao léu

E a cena triste insiste em te dar um papel

Em algum lugar entre a rua e a minha alma

Estampido e a libido trepa entre gritos de calma

Bem louco de like e brisa

Que a rede social dá o que nós quer enquanto rouba o que nós precisa

Porque nada é sólido, nada

Beijos cálidos, fadas

Tudo insólito, cara

Sente o hálito, afaga

Rosto pálido, foda

Eu quero um bálsamo para

Esse tempo sádico, cara

Puta sonho inválido, acorda

Ansiedade corrói como ferrugem

O passeio da vertigem

Ver que os monstros que surgem têm origem

Na fuligem do vale

Quem diria?

A pobreza de espírito aqui

Fez a de grana se tornar um detalhe

Dizem os jornais: Calma, rapaz

Espere e verás, tudo está em paz

Em paz

Em paz

Em paz

Em paz

Tudo está em paz

Em paz

Em paz

Em paz

Tudo está em paz

Ruikt naar buskruit, marmer koud

Zie dat er nu hoeveel bomen zijn

Siert onze ontvoerders

In de omgeving is alles al van de knaagdieren

Het is tijd dat rode folklore kleurt

Het is gek hoe weinig het helpt, maar bid

Met een beetje geluk kan het erger worden

Laat je niet misleiden, want er verandert niets

Dus denk maar aan de bloemen

En steek de sintel aan, wrijf in je handen

Maakt een overhemdsknoop los

Voel je thuis, stel je de zomer voor

Negeer de uitstraling van de wind

Stem af op de stereo met je oude jazz

Voor een steriele nachtmerrie duurde het zelfs te lang

Erken serieus dat het kwaad scherpzinnig was

Als een goede begraafplaats is alles in vrede

In vrede

In vrede

In vrede

In vrede

Alles is in vrede

In vrede

In vrede

In vrede

Alles is in vrede

Met het gewicht van de dagen op onze rug proosten we met gal

In een stilte die je toelaat om de wolken de lucht te horen schrapen

Geen koplampen in de koplampen, willekeurig afstammelingen van farao's

En de trieste scène staat erop jou een rol te geven

Ergens tussen de straat en mijn ziel

Stampede en libido klimmen tussen kreten van kalmte door

Heel gek graag en wind

Dat het sociale netwerk ons ​​geeft wat we willen, terwijl het steelt wat we nodig hebben

Want niets is solide, niets

Warme kussen, feeën

Allemaal ongewoon, man

Voel de adem, streel

Bleek gezicht, fuck

Ik wil een balsem voor

Deze sadistische tijd, man

Teef ongeldige droom, wakker worden

Angst corrodeert als roest

De hoogterit

Zorg ervoor dat de monsters die verschijnen van oorsprong zijn

In het roet van de vallei

Wie zou het zeggen?

De armoede van de geest hier

Geld is een detail geworden

De kranten zeggen: rustig aan, jongen

Wacht en je zult zien, alles is in vrede

In vrede

In vrede

In vrede

In vrede

Alles is in vrede

In vrede

In vrede

In vrede

Alles is in vrede