9nha - Emicida, Drik Barbosa

Eu tinha 14 ou 15

Naquele mês em que meus parceiro assinou o primeiro 16

Hoje 33 agrava, 12 já ligava

Na solidão restou nós de mão dada

Sem trava o papo fluía

Ela ia onde eu ia

Corda e caçamba nessas ruas sombria

De beco nessa noite em meio à friagem

Num mundo de dar medo ela me dava coragem, morô?

E a sintonia monstra, neguim?

Número bom, tamanho perfeito pra mim

Que as outra era pesada, B. O, flagrante

Ela não, bem cuidada, ela era brilhante

Uma na agulha, não perde a linha

Prendada, ligeira tipo as tiazinha lavadeira

Explosiva de cuspir fogo

Quem viu num queria ver duas vez, eu fui com ela de novo

Meu bem

Ó, meu bem

A gente ainda vai sair nos jornais

Ó, meu bem, meu benzinho

A gente ainda vai

Ó, meu bem, ó, meu bem

A gente ainda vai sair nos jornais

Ó, meu bem, meu benzinho

A gente ainda vai

Aí, nossa primeira vez foi horrível, medo nos zói, suor

Pensando: «Será que um dia eu vou fazer melhor?»

Talvez se pá com um porre, carai

Uma pá de sangue, deixa essas merda aí, corre

Nossa primeira treta, poucas ideia, loucas ideia

O que quer que eu falasse ganhava a plateia

O jeito que ela se irrita

Vai de Bonnie e Clyde, sai de quê, Maria Bonita e brilha

Tua boca quente na minha virilha

Quase queima, que fase, reina, kamikaze

O que tem entre nós é tão raro

Foda é que pra tirar um barato às vez a gente paga tão caro, meu bem

Ó, meu bem

A gente ainda vai sair nos jornais

Ó, meu bem, meu benzinho

A gente ainda vai

Ó, meu bem, ó, meu bem

A gente ainda vai sair nos jornais

Ó, meu bem, meu benzinho

A gente ainda vai

É louco como é excitante

Perigoso e excitante, tá ligado?

Deliciosamente arriscado

Um exagero

E traz o medo como tempero

É um tempero mágico

Mas o final é sempre trágico

ik was 14 of 15

Die maand tekende mijn partner de eerste 16

Vandaag 33 ergernissen, 12 al gebeld

In de eenzaamheid bleven we hand in hand

Zonder blokkering van de chat stroomde

Ze ging waar ik ging

Touw en emmer in deze schaduwrijke straten

In het steegje die nacht midden in de kou

In een wereld van angst gaf ze me moed, moro?

En de monstra-stemming, neguim?

Goed nummer, perfecte maat voor mij

Dat de andere zwaar was, B.O, flagrant

Dat deed ze niet, goed verzorgd, ze was briljant

Een naald, verliest de draad niet

Begaafde, lichte astia kleine wasvrouw

Vuurspuwend explosief

Wie het zag, wilde het twee keer zien, ik ging weer met haar mee

Honing

oh mijn liefste

We komen nog in de kranten

Oh, mijn schat, mijn schat

We gaan nog steeds

Oh mijn schat, oh mijn schat

We komen nog in de kranten

Oh, mijn schat, mijn schat

We gaan nog steeds

Toen was onze eerste keer verschrikkelijk, angst in ons, zweet

Denken: "Zal ik het ooit beter doen?"

Misschien word je dronken, man

Een schep bloed, laat die shit daar, ren

Onze eerste onzin, weinig ideeën, gekke ideeën

Wat ik ook zei, won het publiek

De manier waarop ze geïrriteerd raakt

Het gaat van Bonnie en Clyde, uit wat, Maria Bonita en schijnt

Je hete mond op mijn kruis

Bijna brandt, welke fase, heerst, kamikaze

Wat er tussen ons is is zo zeldzaam

Fuck is dat om een ​​goedkope te krijgen soms betalen we zo duur, mijn liefste

oh mijn liefste

We komen nog in de kranten

Oh, mijn schat, mijn schat

We gaan nog steeds

Oh mijn schat, oh mijn schat

We komen nog in de kranten

Oh, mijn schat, mijn schat

We gaan nog steeds

Het is gek hoe spannend het is

Gevaarlijk en opwindend, weet je wel?

heerlijk riskant

een overdrijving

En brengt angst als smaakmaker

Het is een magisch kruid

Maar het einde is altijd tragisch