Нет ответа - Elvira T

Шепотом боли взрываю этот город цепи связали сердце, темнота и холод.

Цвета и краски стёрлись воспоминания стёр ли?

В душе снова холод,

и это тоже повод.

Уйти в никуда, убежать тебя не будут держать, трезво оцени головой, поймешь,

выход тут никакой.

А ты дыши, дыши, дыши… Со мной дыши, со мной дыши.

Припев:

Звоню и нет ответа, ошибка незаметна, случайно и нелепо, столкнулось наше небо.

Хочется на дно залечь мне, не может продолжаться это вечно.

Подумай, где твоя мечта… где мечта…

Vood:

Просто вытри слёзы и ведь те титры стёрты, и твои чувства мертвы,

и между нами километры.

Стой, может быть вернуть всё не поздно, как же забыть тебя сложно,

Твой запах и волосы, и звуки голоса всё это забыть невозможно.

Ты хотела быть со мной, зачем тянула к себе, разжигала этот огонь и потушила

свет.

Ты потушила свет, теперь брожу в темноте, зачем мне это скажи, я этого не хотел.

А ты дыши, дыши, дыши… Со мной дыши, со мной дыши…

Припев:

Звоню и нет ответа, ошибка незаметна, случайно и нелепо, столкнулось наше небо.

Хочется на дно залечь мне, не может продолжаться это вечно.

Подумай, где твоя мечта… где мечта…

Met een fluistering van pijn laat ik deze stad exploderen met kettingen aan het hart, duisternis en kou.

Hebben de kleuren en kleuren de herinneringen vervaagd?

De ziel is weer koud

en dit is ook een reden.

Ga nergens heen, ze zullen je niet laten wegrennen, beoordeel nuchter je hoofd, je zult het begrijpen

er is geen uitweg.

En je ademt, ademt, ademt... Adem met mij, adem met mij.

Refrein:

Ik roep en er is geen antwoord, de fout is onmerkbaar, toevallig en absurd, onze lucht kwam in botsing.

Ik wil op de bodem liggen, ik kan niet eeuwig doorgaan.

Bedenk waar is je droom... waar is de droom...

Hout:

Veeg gewoon je tranen en die credits zijn gewist en je gevoelens zijn dood

en er zijn kilometers tussen ons.

Wacht, het is misschien niet te laat om alles terug te geven, hoe moeilijk het is om je te vergeten,

Je geur en haar en de klanken van je stem zijn onmogelijk te vergeten.

Je wilde bij me zijn, waarom heb je me naar je toe getrokken, dit vuur aangestoken en gedoofd?

licht.

Je doet het licht uit, nu dwaal ik in het donker, waarom vertel je me dit, ik wilde het niet.

En je ademt, ademt, ademt... Adem met mij, adem met mij...

Refrein:

Ik roep en er is geen antwoord, de fout is onmerkbaar, toevallig en absurd, onze lucht kwam in botsing.

Ik wil op de bodem liggen, ik kan niet eeuwig doorgaan.

Bedenk waar is je droom... waar is de droom...