Waters - Eliza Shaddad

I dream in blue and green of all the things that I have seen

Of waters wide and clean and I know

That in the moment that I drown it’s always you who is around

I’ve made my peace with that and so

As the water begins

To slide up my skin

And I’m fighting giving in to you

Like those moments before

When you walked out the door

Leaving me in need of more from you

I need more from you

Well I can breathe, I can see

Death he doesn’t bother me

I’ve been thinking it’s a peaceful way to go

I’m moving out, from the shore

And I can’t hear you anymore

There is something calling me from down below

And you, I knew

You’d think that I would know by now

That struggling will wear me out

It doesn’t help to plead or shout for you

Coz everytime we end up here

My lonely, stupid, crazy fear is

I’m sick to death you’ll disappear

from view

Oh and as the water begins

To slide up my skin

And I’m fighting giving in to you

Like those moments before

When you walked out the door

Leaving me in need of more from you

I need more from you

Well I can breathe, I can see

Death he doesn’t bother me

I’ve been thinking it’s a peaceful way to go

And I’m moving out, from the shore

I can’t hear you anymore

There is something calling me from down below.

Ik droom in blauw en groen van alle dingen die ik heb gezien

Van wateren breed en schoon en ik weet het

Dat op het moment dat ik verdrink, jij het altijd bent die in de buurt is

Daar heb ik vrede mee en zo

Als het water begint

Om mijn huid omhoog te schuiven

En ik vecht om aan jou toe te geven

Zoals die momenten ervoor

Toen je de deur uit liep

Waardoor ik meer van je nodig heb

Ik heb meer van je nodig

Nou, ik kan ademen, ik kan zien

Dood hij stoort me niet

Ik heb gedacht dat het een vreedzame manier is om te gaan

Ik ga verhuizen, van de kust

En ik kan je niet meer horen

Er is iets dat me roept van beneden

En jij, ik wist het

Je zou denken dat ik het nu wel zou weten

Dat worstelen zal me uitputten

Het helpt niet om voor je te smeken of te schreeuwen

Want elke keer dat we hier eindigen

Mijn eenzame, stomme, gekke angst is:

Ik ben doodziek, je zult verdwijnen

uit het zicht

Oh en als het water begint

Om mijn huid omhoog te schuiven

En ik vecht om aan jou toe te geven

Zoals die momenten ervoor

Toen je de deur uit liep

Waardoor ik meer van je nodig heb

Ik heb meer van je nodig

Nou, ik kan ademen, ik kan zien

Dood hij stoort me niet

Ik heb gedacht dat het een vreedzame manier is om te gaan

En ik ga verhuizen, van de kust

Ik kan je niet meer horen

Er is iets dat me roept van beneden.