Borée - Elend

Hurle à travers toute la ville, à travers maints hurlements,

Hurle mort, ils sont tous morts!

Elle excerce son reigne sur une cité d’esclaves,

Car l’homme est l’animal le plus terrible.

Les guerres nous ensauvagent et —

Je le sais — en cédant au coeur noir de la nuit,

Nous abandonnons la loi commune.

Ta vie sous la lance et l'âme sur l'épée;

Les traits de la fortune sont cruels.

Filaments de nuit éternelle

Dérobés à la ligne du temps,

Les vents brûlent les corps,

Effaçant toute trace,

Tout symbole et Toute alliance.

Mais le froid n'éteindra pas les bûchers.

Et si je meurs, c’est d’accueillir Borée dans mes veines.

Huil door de hele stad, door veel gehuil,

Schreeuw dood, ze zijn allemaal dood!

Ze oefent haar heerschappij over een stad van slaven,

Want de mens is het meest verschrikkelijke dier.

Oorlogen verwoesten ons en—

Ik weet het - toegeven aan het donkere hart van de nacht,

We verlaten de common law.

Uw leven onder de speer en ziel op het zwaard;

De slagen van fortuin zijn wreed.

Filamenten van de eeuwige nacht

Gestolen van de tijdlijn,

De winden verbranden de lichamen,

het wissen van alle sporen,

Elk symbool en elk verbond.

Maar de kou zal de brandstapels niet blussen.

En als ik sterf, is dat om Boreas in mijn aderen te verwelkomen.